Pinkstervuur voor Tholen
Wekenfeest
We leven in de vijftig dagen ná Pasen op weg naar Pinksteren ( letterlijk ‘de vijftigste’). Deze periode gaat terug op de tijd tussen het Joodse Paasfeest en Wekenfeest; zeven weken na elkaar. Het Wekenfeest is het tweede grote jaarlijkse oogstfeest dat in het voorjaar gevierd wordt. Het is het feest van de tarweoogst (Ex.34:22). Het vormt de afsluiting van het Paasfeest waarvan het afhankelijk is. Het is een feest voor de HEERE, de God van Israël. Het is een dankfeest bij Zijn huis. Tegelijk ook een pelgrimsfeest: alle mannen moeten voor God verschijnen. Het is een algemeen vreugdefeest voor het aangezicht van de HEERE met sociale betekenis: de bevrijding uit de Egyptische slavernij mag niet vergeten worden. Daarom: de HEERE danken en weldoen aan vreemdelingen, weduwen en wezen. Iedere Israëliet moet de sabatten tellen en naar dit feest toeleven: ‘Nog zoveel sabatten en dan is het Wekenfeest’; de voltooiing van de oogst. Het feest wordt één dag gehouden, op de eerste dag van de week na de zevende sabbat. Er moet dan een heilige samenkomst zijn tot versterking van de gemeenschap. Als christenen kunnen we veel leren van Gods instelling van het Wekenfeest!
Pinksterfeest
Tijdens het Wekenfeest in Jeruzalem wordt de Heilige Geest uitgestort; de Geest van volheid en vervulling. Het aantal apostelen, de dag van het Wekenfeest, het huis waar ze bijeen zijn en Jezus’ leerlingen worden vol. De uitstorting van de Geest gaat gepaard met tekenen van Gods tegenwoordigheid: geluid van een stormwind en tongen als van vuur. Er is veel te horen en te zien! Jezus’ leerlingen beginnen te spreken in andere talen zoals de Geest hun geeft uit te spreken; in klanktaal. Ze prijzen God én verkondigen de grote werken van God aan de feestgangers in hun moedertaal. Ze komen tot de bestemming waarvoor God hen geschapen heeft. Het Wekenfeest wordt vervuld: de oogst van Jezus’ werk in kruis en opstanding: de uitstorting van Zijn Geest én de oogst uit Israël en de volken worden binnengehaald. Joden én heidenen – proselieten/Jodengenoten zijn van afkomst heidenen - vormen samen Jezus’ ene Gemeente. Er is veel gemeenschapszin, hartelijke vreugde, grote vrijgevigheid in de eerste Gemeente en dagelijks komen er mensen tot geloof en bekering!
Pinkstervuur
Dit woord is ontleend aan ‘de tongen als van vuur, die zich verdeelden en het zat op ieder van hen’ én het spreken in tongen of klanken zoals de Geest hun gaf uit te spreken. Petrus en de andere apostelen getuigen met vuur, met grote kracht, van de Heere Jezus, de opgestane Messias.
Met het vuur van de Heilige Geest is er in Tholen eeuwenlang getuigd van de Heere Jezus én wordt dit nog gedaan, ook de komende Pinksterdagen. Een opdracht voor alle christenen, in het bijzonder voor de predikers. Laten we voor elkaar en voor de predikers bidden om het vuur van de Heilige Geest, opdat wij én zij met grote kracht zullen getuigen van de Heere Jezus, tot zegen van velen!
M.D.Geuze, Sint- Annaland [l]