Jos Hommel over zijn fascinatie voor judo
OUD-VOSSEMEER - Menig kind op Oud-Vossemeer is er groot mee geworden. Judolessen bij de Oud-Vossemeerse Judovereniging. Jos Hommel heeft jaren bij de vereniging lesgegeven maar is nu opzoek naar een nieuwe trainer.
DOOR JACOLINE DE BOER
Noem de naam Jos Hommel en iedereen weet gelijk wie je bedoelt. De rasechte Vosmeerder is 70 jaar geleden geboren in de polder net buiten het dorp. Zijn liefde en fascinatie voor judo kwamen pas vijftien jaar later. Jos vertelt:" Ik was een wildebras en ik wilde altijd winnen daarom ben ik in eerste instantie gaan judoën. Later ben ik er ook Jiujitsu bij gaan doen en toen wist ik als iemand mij kwaad wil doen dan win ik". Jos is gaan judoën in Bergen op Zoom samen met Rinus Govers. Na vier jaar bedacht Jos dat het makkelijker zou zijn om in zijn woonplaats te judoën. Hij kwam samen met Twan van Meer op het idee om een judovereniging op Oud-Vossemeer op te richten.
Vrouwenteam
In 1976 was het dan zover, de heren vroegen Rinus Goverts die Nederlands kampioen was geworden hen en andere te trainen. Er kwam zelfs op een gegeven moment een vrouwenteam bij waar Betsy, de vrouw van Jos, ook mee trainde. Ook gaven Rinus en Jos samen weerbaarheidstrainingen op scholen. Door de jaren heen veranderde er weinig buiten wat wisseling van bestuursleden totdat in 2012 Rinus ineens overleed. De klap was groot, want Jos had met Rinus een zeer goede band. Jos vertelt daarover: "In al die jaren is er maar twee keer echt iets ergs gebeurd. De eerste keer was toen Twan overleed en de tweede keer toen Rinus overleed". Jos was altijd het lijdend voorwerp van Rinus. Rinus mocht graag zijn grepen op Jos uitoefenen en Jos werd letterlijk alle kanten op geslingerd.
Betsy
Toen Rinus overleed besloot Jos om zelf te gaan trainen. Koos van Wezel kwam hem helpen en later sloot zich daar ook Wendy Jansen bij aan. Iedere woensdagavond trainen ze ongeveer 30 kinderen van verschillende kernen van het eiland onder toeziend oog van Leo van Wezel en Kees de Jonge die Jos altijd bijstaan met hand- en spandiensten. Ook Jos zijn vrouw Betsy is erg betrokken bij O.V.J.V, zij regelt alle administratieve zaken. Op 13 oktober 2016 vierde de club haar 40-jarig bestaan.
'Ik ben 70 jaar, maar zal het nooit helemaal los kunnen laten'
Tijdens dit jubileum werd er ook stil gestaan bij Rinus die veel voor de vereniging heeft betekend. Als je vraagt aan Jos wat hem nu zo aanspreekt in het geven van judolessen is hij heel stellig in zijn antwoordt. "Dat je kinderen iets kunt leren vind ik mooi. Kinderen krijgen zelfvertrouwen en dat geeft je motivatie. Als je ze ziet groeien, bloeien dat is het mooiste wat er is", vertelt Jos.
Nieuwe trainer
De sport zelf is door de jaren heen wel veranderd vindt Jos. Tegenwoordig is men meer bang voor blessures maar dat haalt wel een beetje de knokmentaliteit uit de sport, iets wat Jos stiekem wel een beetje jammer vindt. Jos vindt het erg belangrijk dat de nieuwe trainer goed met kinderen overweg kan en dat hij echt op de sport gericht is en niet commercieel is ingesteld. Jos vindt ook dat je moet kunnen genieten van het lesgeven anders zit je niet op de juiste plaats.
Actief
Buiten de judovereniging om is Jos een drukbezet man. Ondanks dat hij al wat jaren met pensioen is, is hij zeer actief in het verenigingsleven. Hij is voorzitter bij de biljartvereniging die hij ook zelf heeft opgericht en zeer actief als voorzitter van de seniorenvereniging. Verder heeft hij de voetbalkantine beheerd en de 7e dorpentocht is ook mede door hem opgericht. Tijdens het jubileum van het veertigjarig bestaan van de Judovereniging is Jos zelfs benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Jos zal als er nieuwe trainer is gevonden nauw betrokken blijven. "Ik ben al 70 dus ik moet realistisch zijn maar ik zal het nooit helemaal los kunnen laten" aldus Jos. [l]
