Pastoraal hoekje
Voor de gelegenheid ben ik weer even op Facebook gegaan en de vrolijke berichten stromen binnen. Het is net alsof ik zelf ook even in Panama ben, bij de Wereldjongerendagen(WJD). Ik volg dit nieuws omdat het mij persoonlijk veel zegt – ik was er zelf een paar keer bij en ken veel van de jongeren die nu daar zijn. Vergelijk het met iemand die expres het weerbericht van Oostenrijk volgt omdat hij daar familie heeft die mogelijk ingesneeuwd is.
Ik kijk dus naar de WJD, waar de Nederlandse jongeren gastvrij worden ontvangen in dit Midden-Amerikaanse land. Ze slapen in gastgezinnen en vieren samen. In de kerk, maar ook in processies en kleurrijke parades. Ze bezoeken diaconale projecten die door de lokale kerk worden georganiseerd. En ondertussen groeien ze zelf. Zoals Martijn al vertelde, zetten ze samen een stap op hun eigen weg van geloof, zodat ze terug thuis mee verder kunnen bouwen aan de kerk. Tijdens de bijeenkomst van de jongerengroep The Next Step afgelopen vrijdag hadden we geluk. We konden even videobellen met Martijn in Panama en voelden ons over duizenden kilometers met elkaar verbonden. Verbondenheid, daar draait de WJD om. Ook straks bij het thuisblijversweekend op Ameland waar ik met Cindy heen ga. Verbonden zijn in geloof, voelen dat je niet de enige bent, voelen dat de kerk leeft en dat jouw geloof waardevol is. Je mag het meedragen en uitdragen, je eigen leven in.
Pastor Fredi Hagedoorn, R.-K. Lievevrouweparochie. [l]