Roncalli tegen overproductie
BERGEN OP ZOOM - Het thema “duurzaamheid” houdt iedereen bezig, ook de leerlingen van Roncalli. Omdat daden meer zeggen dan woorden benut Roncalli de motivatie van haar leerlingen op liever op een manier die toegevoegde waarde biedt. In de lessen maatschappijleer kregen ze opdracht om iets te doen voor het klimaat. Niemand denkt daarbij aan kleding, maar Nomi, Meike, Annabel, Mila en Carmen deden dat wel. Ze leggen de link met overproductie, en beginnen de verandering bij zichzelf.
“De kledingindustrie is een enorme vervuiler, maar dat weten maar heel weinig mensen”, zeggen Nomi Bouwens (15), Meike Tempelaars (15) en Annabel Wolffelaar (16) uit 4 Havo. “Er is gewoon teveel keuze. Kleding is ook te goedkoop. Bij de Primark koop je voor een paar euro een shirtje en als dat niet bevalt gooi je het gewoon weg. Dat is niet goed, want wat je weggooit wordt verbrand.”
Het plan, dat Meike, Annabel en Nomi opvatten met hun klasgenoten Mila en Carmen, is om in beeld te brengen hoeveel kleding wordt weggegooid. “Op school hangen we een waslijn waaraan we onze eigen, oude kleiding hangen”, zegt Nomi. “Ik heb uit mijn eigen kledingkast al zes zakken bij elkaar en Meike en Annabel hebben ook al veel verzameld.” Daar laten de dames het niet bij. Ook op verschillende basisscholen zamelen ze kleding in die aan de waslijn op Roncalli komt te hangen. “We hopen dat onze schoolgenoten zo leren beseffen hoeveel kleding wordt weggegooid en dat ze daarna bewuster gaan kopen”, zeggen de dames.
Dat – bewust kopen – is de belangrijkste les die Meike, Annabel en Nomi hun medeleerlingen willen leren. “Dat helpt misschien tegen overproductie”, zeggen ze. “Want dat is niet alleen in de kledingindustrie een groot probleem. Kijk bijvoorbeeld in de supermarkt. Waarom moeten er tien verschillende merken mineraalwater in plastic flesjes staan. Is één merk niet genoeg? Al die flesjes moeten gemaakt worden en dat is hartstikke slecht.” Op hun manier hopen Nomi, Annabel en Meike hun bijdrage te leveren aan een beter milieu. Ze nemen in elk geval hun eigen les ter harte: nadat hun waslijn verdwijnt gaat de kleding niet de verbrandingsoven in, beloven ze: “We schenken alle kleding aan een goed doel: Zending over Grenzen, dat mensen in Oost-Europa helpt.” [l]