Lieve mensen,
Het is nu paaszaterdag in de morgen als ik mijn pastoraalhoekje mag schrijven. Als u dit leest hebben we samen Pasen mogen vieren en mijn zilveren priesterfeest. Voor mijn feest is het "the day after". Het feest moet nog beginnen, maar ik ben nu al diep geraakt door lieve wensen en zoveel inzet om hier iets moois van te maken.
Komende zondag vieren we de zondag van Barmhartigheid. Het is ingesteld door de H. Johannes Paulus II . Reeds lang voor dit feest gaf de volksdevotie hier uiting. Onder menig veldkruis met name in het Limburgse landschap staat de tekst: Mijn Jezus Barmhartigheid. In de paastijd zijn deze kruisen van bloemenkransen voorzien.
Als ik zo'n kruis passeer houd ik altijd even stil. Ik wil de Heer recht in de ogen kijken en me herinneren waarom Hij ook voor mij gestorven is. Vanuit zijn niet te vatten liefde voor ons gaf Hij zijn leven en is Hij uit de dood opgestaan.
De grootste vijand van ons mensen: de lichamelijke dood heeft Hij teniet gedaan. Het is voor mij belangrijk om Hem recht in de ogen te kunnen kijken, want dan weet ik dat het goed ziet tussen de Heer en mij. Zo zou het ook met ieder menselijk contact moeten kunnen zien: elkaar recht in de ogen kunnen kijken, wetend dat het goed is.
De Verrezene nodigt ons hiertoe uit:
Mijn Jezus Barmhartigheid
Pastoor Paul Verbeek [l]