Bijzondere onderscheiding voor 'oude soldaat'
BERGEN OP ZOOM - 'Prachtig, dit is echt prachtig.' Dat was afgelopen maandag de eerste reactie van de 83-jarige Paula Goossen-Selsig. Zij mocht een Mobilisatie Oorlogskruis Postuum in ontvangst nemen ter ere van haar vader Gerardus Selsig. In de collegezaal van het oude Stadhuis was het burgemeester Frank Petter die de onderscheiding uit mocht reiken.
DOOR REMKO VERMUNT
Gerardus Selsig kwam in 1931 op voor zijn nummer bij het Derde Infanterie Regiment in Bergen op Zoom. Na zijn diensttijd werd hij nog twee keer opgeroepen en op 11 april 1939 gaf hij gehoor aan de oproep voor mobilisatie. Nederland maakte zich klaar voor de oorlog en strategische plekken moesten veiliggesteld worden.
Oude soldaat
"Het begin van de Tweede Wereldoorlog blijft altijd onderbelicht", stelt burgemeester Frank Petter. "Dit najaar vieren we 75 jaar bevrijding en regelmatig staan we stil bij de de hoge prijs die is betaald voor onze vrijheid." Maar, volgens de burgemeester wordt er te weinig stilgestaan bij de soldaten die aan het begin van de oorlog zijn gesneuveld. "Ook toen waren op veel plekken hevige gevechten." Ook Gerardus Selsig was betrokken bij één van die brandhaarden. Toen hij opgeroepen werd voor mobilisatie werd hij ingedeeld bij het die dag opgerichte 27e Regiment Infanterie. Dit regiment bestond vooral uit soldaten van wat oudere lichtingen. "Hij was een 'oude' soldaat", vertelt burgemeester Petter. "Hij was inmiddels al 28 jaar."
Vrijheid
Het regiment werd gestationeerd in Deurne en had als opdracht een deel van de Peel-Raamstelling te verdedigen. Met deze stelling in Oost Brabant, hoopte de Nederlandse legerleiding de opmars bij een mogelijke Duitse inval te vertragen. Maar, het regiment kreeg uiteindelijk toch opdracht om zich terug te trekken naar het westen. "Dat terugtrekken was niet zonder gevaar." Gerardus Selsig werd krijgsgevangen genomen en – net als de meeste Nederlandse soldaten – op 9 juni 1940 in vrijheid gesteld. "Hij is ruim een jaar weggeweest van zijn huis en van zijn gezin. Dat laat maar weer eens zien dat vrijheid niet zo vanzelfsprekend is als wij nu denken."
Herinneringen
Uiteindelijk is Gerardus Selsig in 1971 overleden, hij werd 59 jaar oud. Zijn zoon en dochters hebben nooit veel gehoord over de oorlog. "Hij weigerde over de Duitsers te vertellen", vertelt zijn zoon Cees Selsig (78). "Hij heeft nooit iets losgelaten, maar ik weet wel dat hij veel onder heeft moeten duiken." Zus Paula Goossen-Selsig (83) vult hem aan: "Hij heeft wel veel last gehad van die oorlog hoor. Hij heeft er onder andere een stramme arm aan overgehouden." Zelf is Paula als vierjarig meisje nog wel eens naar De Peel geweest. "Ik weet nog hoe het er toen aan toe ging, maar wij moesten halsoverkop terug toen de oorlog begon." Het enige wat ze nu nog heeft is een fotolijst met een collage van foto's uit die tijd.
Aanvraag
Die lijst met foto's kreeg ook Paula's schoonzoon Peter Gielen onder ogen. "Ik ben zelf militair, dus ik was daar wel in geïnteresseerd", vertelt Gielen. Hij vroeg zijn schoonmoeder destijds naar het Mobilisatie Oorlogskruis, een speciale onderscheiding voor militairen die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog in dienst waren, maar daar wist ze niets van. "Ik ben dat gaan onderzoeken en heb uiteindelijk een officiële aanvraag ingediend voor een Mobilisatie Oorlogskruis postuum. Zoiets duurt een tijdje, want dat moet wel even uitgezocht worden. Maar deze uitreiking is daar het gevolg van", legt Gielen uit. "Dit is een soort van erkenning én herkenning voor de mensen die in de mei-dagen gevochten hebben. Het was mooier geweest als hij hem zelf nog in ontvangst had mogen nemen, maar dit is toch een soort eerherstel." [l]