'Ik hoop dat mensen hierdoor meer over emoties durven praten'
YERSEKE – Op zaterdag 7 september tussen 16.00 en 18.00 uur presenteert 'Exxie', pseudoniem van Mary Weststrate uit Yerseke, haar eerste gedichtenboekje, 'Goed zo Marietje', in gemeenschapscentrum Tehaere in haar woonplaats. De bundel bevat tal van eenvoudige gedichten met uiteenlopende onderwerpen. Centraal staan gevoelens van verliefdheid, angst en verlies, hersenspinsels en woordspelletjes. De omslag en de tekeningen in het boekje zijn gemaakt door haarzelf, Mary's zoon en dochter en een vriend.
DOOR JESSICA ROVERS
Drie van de vier kinderen van Mary Weststrate zijn, net als hun moeder, erg creatief. Volgens Mary zit het hen in de genen. “We waren thuis met elf kinderen en velen zijn kunstzinnig. Zo is mijn broer tekenaar en maakt één van mijn zussen objecten met speksteen." Mary heeft 'altijd wat gehad' met taal. "Ik begon al jong met het schrijven van gedichten. Mijn moeder kon ook goed dichten. Zij heeft een keer de notulen van de vrouwenvereniging op rijm gezet.”
Verdrinken
Weststrate werkt als activiteitenbegeleider bij zorgorganisatie Emergis en is voorleesoma op de openbare basisschool. Ze heeft het afgelopen jaar veel meegemaakt. “Ik ben overspoeld door een golf van emoties, waardoor ik het gevoel kreeg langzaam te verdrinken. Ik moest een uitlaatklep vinden, omdat ik dacht dat ik anders gek zou worden. Ik vroeg mij af wie of wat niet goed geluisterd heeft, het lot of God, toen ik zei dat ik nooit meer verliefd wilde worden. Hoe kan het dat iemand van mijn leeftijd te maken krijgt met een hevige, puberale verliefdheid?"
Ondraaglijk
Ook kampte Weststrate met een grote angst voor dementie. "Het zit in de familie. Twee zussen en mijn vader zijn inmiddels overleden en een andere zus is erg vergeetachtig geworden. Ik ben niet bang voor de dood, maar om te vergeten en niet meer te kunnen 'beleven', vind ik ondraaglijk."
'Ik moest een
uitlaatklep vinden'
Toen ze onlangs 65 jaar werd, kwam het verdriet over de dood van haar vriend eruit. "Hij is zes jaar geleden overleden en ik was twaalf jaar samen met hem. Daarnaast stierven in korte tijd één van mijn zussen en mijn patriarch, mijn zwager. Maar er waren ook gevoelens van enorme blijdschap, zoals toen mijn vijfde kleinkind werd geboren.”
Spannend
In haar gedichtenbundel heeft 'Exxie' er bewust voor gekozen eenvoudige taal te gebruiken. “Er zijn zoveel mensen die niet over hun emoties durven praten. Ik hoop dat mensen door het lezen van mijn gedichten leren praten over gevoelens. Ik kan het in ieder geval van mij afschrijven. Ik vind het wel heel spannend, want het is heel persoonlijk. Naast gedichten over vriendschap en dementie heb ik in de bundel ook een aantal pikante gedichten opgenomen. Ik ben wel bang voor de reacties van de mensen, maar ik moest dit gewoon doen. Ik ben nu 65 jaar en mag zeggen wat ik wil, zolang ik niemand kwets."
De titel van haar bundel is een gezegde van haar vader. "Wat ik ook deed, het was altijd: 'Goed zo Marietje'. En dat is het. Luctor et emergo!”[l]