'Antigua en Middelburg zijn mijn thuis'
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Stefanie van Boven.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
Zeg eens eerlijk: weet jij veel van het eiland Antigua? Tot voor kort had ik geen flauw idee. Daar kwam verandering in toen de Middelburgse Stefanie van Boven me over haar leven vertelde en uitlegde dat ze een belangrijk deel daarvan, van haar negende tot haar zestiende, op het eiland heeft gewoond. Door haar weet ik dat Antigua niet ver van Puerto Rico ligt en pas in 1981 onafhankelijk werd. Stefanie belandde op het eiland doordat ze met haar zusje werd meegenomen door haar moeder, die verliefd was geworden op een Amsterdamse juwelier die naar Antigua verhuisde.
Natuurlijk was de verhuizing van Assen naar Antigua, waar Stefanie is geboren, een hele stap. Maar het was ook een stap die het einde markeerde van een periode waar Stefanie weliswaar makkelijk over praat, maar die dat niet was. “Houd het er in je stukje maar op dat de rechter mijn vader niet voor niets verbood ons nog langer te zien.” Zeven jaar eerder waren de ouders van Stefanie al gescheiden. Ze was toen twee.
De eerste periode op Antigua was ook niet zo makkelijk. “Ik voelde me soms best eenzaam, vooral omdat ik nog geen woord Engels kon. Ik zat toen op een Canadese privéschool. Daar ontmoette ik de Engelse Frannie, die me de taal leerde. Ze werd mijn hartsvriendin. Na vier jaar ging ze echter terug naar Engeland. Niet veel later ging ik naar een andere school. Die school was tof, maar veel strenger. We liepen er in schooluniformen met Schotse rokjes en van die kousen.”
In die periode ontmoet Stefanie haar eerste vriendje, een rijkeluiszoon die haar laat kennismaken met het Caribische leven van mensen met veel geld. Op de feestjes van zijn ouders duiken zelfs beroemdheden als Eric Clapton op. Als vriendinnetje mag Stefanie uiteraard ook rijden in de dure auto’s van het gezin. Het is spannend. In dezelfde periode komt ze, mede door lokale vriendinnetjes, ook in aanraking met de échte cultuur van Antigua. Het eiland begint zowaar als een thuis te voelen.
Juist in die periode loopt ook de relatie tussen Stefanie’s moeder en de Amsterdammer stuk. Stefanie verhuist dan naar een zus in Groningen om daar de middelbare school af te maken en trekt een jaar later in bij haar moeder, die ondertussen is verhuisd naar Middelburg, omdat ze na alle omzwervingen weer graag in de buurt van haar Zeeuwse familie wil wonen.
Nu, zes jaar later, kijkt Stefanie wéér terug op een bewogen periode. Ze volgde een opleiding horecamanagement en was een paar jaar lang een van de gezichten van café-restaurant Vriendschap aan de Markt. Ze kreeg een relatie met Freek, een bekend gezicht uit de Middelburgse horeca, met wie ze naar Antigua vertrok om te wonen en werken. Sinds vorig jaar zomer zijn ze terug in de Zeeuwse hoofdstad. Stefanie is nu bedrijfsleider in de succesvolle zaak De Juf, op het Damplein. Zou ze nu eindelijk haar draai hebben gevonden?
Thuisbasis
Als je het haar vraagt lacht Stefanie haar mooiste lach. “Weet je, ik ben nog maar 23, maar ik heb best al veel meegemaakt, al zeg ik het zelf. Mooie, maar ook heftige dingen. Ik krijg nu pas, of moet ik zeggen nu al, het gevoel dat ik begin te landen. Natuurlijk horen daar ook confrontaties met jezelf en omgeving bij, maar ik vind het heel fijn om in Middelburg te wonen en werken. Het is tof in De Juf en ik zie ook een toekomst voor me met Freek. Of dat betekent dat ik hier voorgoed blijf, durf ik niet te zeggen. Ik reis ook graag! Maar dat kun je ook gewoon doen met Middelburg als thuisbasis. Toch?” Twijfelt ze nu even? Ik vraag het door mijn wenkbrauwen op te trekken. Ze ziet het en lacht. "Het voelt goed hoor. Ik zal niet snel zeggen dat ik me echt gebonden voel, maar hier kan ik mezelf zijn, voel ik me thuis. Antigua en Middelburg zijn mijn thuis.”[l]