'Ik leg de lat soms best hoog voor mezelf'
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Soraya Stijns.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
”Het rustige en serieuze heb ik van mijn vader, mijn sociale kant en bereidheid om hard te werken erfde ik van m’n moeder.” Ik glimlach als Soraya Stijns (2000) praat over haar ouders. Met haar vader John Stijns zat ik een paar jaar in de klas, haar moeder Gina Doorenbosch kom ik vaak tegen in het centrum van Middelburg. Ik wist dat de twee, gescheiden sinds 2005, samen een dochter hebben, maar gesproken had ik die nog nooit.
Als het even kan probeer ik geen hokjesdenker te zijn, maar zodra Soraya van wal steekt over haar dagelijkse bezigheden besef ik dat ze is opgegroeid in het tijdperk waarin internet en mobieltjes vanzelfsprekend zijn. Ze maakt deel uit van de zogenoemde Generatie Z, waarover NRC vorige maand schreef dat die ‘is opgegroeid in een onzekere wereld en hecht aan werkzekerheid’. Is Soraya in die zin anders dan haar ouders? Het is lastig. “Ik geloof best in gemeenschappelijke kenmerken van bepaalde generaties, maar er zijn ook persoonlijke dingen.” Maar wat is dan persoonlijk in haar geval? Ze geeft toe dat ze veel op haar mobieltje zit en nooit televisie kijkt, behalve dan via apps waarmee je programma’s kunt terugkijken. Het nieuws volgt ze via Facebook en NU.nl. Series en films kijkt ze via Netflix en andere apps. Maar ze leest ook graag boeken en ze is dol op glossy’s. Is dat ook een kenmerk van generatie Z? Wie het weet mag het zeggen.
New York
Hechten aan zekerheden doet Soraya ook. Dat blijkt als ze een verhaal vertelt over een reisje naar New York drie jaar geleden. Als ze nog maar net in de stad is wordt ze in de metro aangesproken door iemand van een modellenbureau, met de vraag of ze ervoor voelt om model te worden. Soraya doet in die tijd al wat modellenwerk en gaat in op de uitnodiging om het agentschap te bezoeken, maar kiest er achteraf toch voor om eerst school af te maken, ook als het bureau in de maanden erna blijft informeren of ze er al klaar voor is. “Ik wilde eerst mijn eindexamen doen. Dat is belangrijk voor me.”
Oostenrijk
En dat is het altijd al geweest voor Soraya. Ze groeide op in het centrum en al op de lagere school, de ABS, deed ze haar best. “Ik riep op jonge leeftijd al dat ik journalist wilde worden. Na mijn eindexamen kwam ik daar op terug. Door een stagedag bij Omroep Zeeland besefte ik dat het vak communicatie veel beter bij me past. Dat studeer ik nu aan de HZ. Het is een breed vak. Je verdiept je in marketing, maar bijvoorbeeld ook in psychologie. Komend schooljaar, mijn derde, ga ik een minor doen in Kufstein in Oostenrijk. Geweldig toch?”
Soraya is een meisje dat weet wat ze wil. Dingen die ze leuk vindt om te doen schuift ze opzij als die doelen die ze belangrijker vindt in de weg staan. Dat roept wel de vraag op of ze soms niet te veel van zichzelf vraagt. “Ik leg de lat soms best hoog. Ik ben best perfectionistisch. Toen het een tijdje wat minder lekker ging op school stopte ik bijvoorbeeld met hockey, terwijl ik daar toch vrij fanatiek in was.”
Nu ze wat meer over zichzelf heeft verteld weet ik nog steeds niet goed welke van haar eigenschappen typisch zijn voor haar, en welke voor haar generatie. Feit is wel dat ze niet in alle opzichten op haar ouders lijkt. Die hebben haar, ondanks de scheiding, samen opgevoed, als co-ouders met een goede verstandhouding. Het heeft geleid tot een warme band met zowel pa als ma. Voor haar vaders 50e verjaardag regelde Soraya een compleet vriendenteam van FC Dauwendaele, dat zijn huis bij wijze van verrassing opknapte. Het ontroerde pa John behoorlijk.
Nu ze achttien is, lijkt er veel te gaan veranderen. Sinds een jaar heeft Soraya een relatie. Hij gaat in het najaar mee naar Oostenrijk. “Jos is heel anders dan ik, minder perfectionistisch, maar dat is juist goed. Door hem laat ik sommige dingen nu ook wat sneller los.” Of ze na haar studie in Middelburg zal blijven weet ze nog niet. “Ik ben dol op deze stad, die veel leuker is dan andere plaatsen in Zeeland. Maar ik zou ook best graag willen afstuderen in Amsterdam. Dat is ook een prachtige stad.”[l]