Evy Tijhuis houdt alle mogelijkheden open
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Evy Tijhuis.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
”Het huis uit? Nu nog niet hoor! Ik kan het prima vinden met mijn ouders, heb veel vrijheid én ik krijg alle ruimte om m’n schoonheidssalon geleidelijk uit te bouwen. Dat is toch ideaal?” Evy Tijhuis mag dan nog maar 21 zijn, ze lijkt goed te weten wat ze wil en hoe ze dingen aan wil pakken. “Nog niet eens zo lang geleden overwoog ik om op mezelf te gaan wonen in de binnenstad. Ik werk in de weekenden nog in café De Heeren van Holland en baal wel eens van het feit dat ik na het werk nog naar de Mortiere moet, terwijl collega’s bij wijze van spreken zó hun bed in kunnen rollen. Na een goed gesprek met mijn ouders besefte ik dat het top is dat ik mijn loopbaan thuis kan beginnen, en het is nog gezellig ook.”
Evy groeide op in Middelburg-Zuid. Ze kwam ter wereld in de Prinsenlaan. Later verhuisde de familie Tijhuis naar de Prinsenhove. Ze bewaart goede herinneringen aan de buurt waar ze opgroeide. “Het was er altijd leuk. Er woonden veel jonge gezinnen in de wijk, dus er waren altijd kinderen om mee te spelen. Wat voor soort kind ik was? Wel een beetje een stuiterballetje. Ik was wat je noemt een aanwezig meisje. Maar stout? Nee, dat niet. Ik zou eerder zeggen dat ik best braaf was.” Naast Evy hebben ouders Ilse en John nóg een dochter, die twee jaar ouder is en sprekend op haar zusje lijkt. Ook met haar kon en kan Evy het heel goed vinden. “Ze is al een paar jaar weg uit Zeeland. In het begin voelde dat een beetje alsof ik een goede vriendin was kwijtgeraakt, maar nu is het juist extra leuk als ze weer thuis is. Dan doen we altijd leuke dingen, met z’n tweetjes of met z’n vieren. We hebben allemaal ons eigen leven nu, maar al met al zijn we nog steeds een hecht gezin.”
JoJo
Dat Evy dol is op haar ouders en zusje blijkt ook uit andere dingen die ze vertelt. De familie Tijhuis práát met elkaar. “Toen ik een jaar of veertien was wilde ik graag met mijn vriendinnen naar disco JoJo in Zoutelande. Mijn moeder vond het geen goed idee om me midden in nacht alleen naar huis te laten fietsen. Ze brachten me en haalden me ’s nachts ook weer op. Na mijn zestiende speelde dat niet meer zo. Vanaf die leeftijd ging ik uit in Middelburg. Eerst naar café Mambo’s op de Dam, later naar zaken als Schuttershof en De Heeren. Dat ik daar sinds een jaar achter de bar werk is een klein wonder. Ik dacht altijd dat de horeca niks voor mij zou zijn, maar bij de Heeren bleven ze aandringen. Ze zeiden dat ik het eens een avondje moest proberen. Uiteindelijk bleek ik het waanzinnig leuk te vinden. Natuurlijk is het best pittig om ieder weekend twee keer tot zes uur in de ochtend te werken, maar het is ook leuk en gezellig. Ik ben nu eenmaal graag onder de mensen."
De vraag is wel óf Evy het nog jaren kan combineren. Met haar schoonheidssalon Skin Pleasure heeft ze heldere doelen gesteld als jonge ondernemer. Ze werkt vier van de zes dagen tot acht of negen uur in de avond. Het is haar droom om op termijn niet meer aan huis te werken, maar in een eigen praktijk, liefst met stagiaires of medewerkers. Omdat ze zeker niet de enige schoonheidsspecialiste in Middelburg is heeft ze zich toegelegd op gezichtsbehandelingen. Als ik informeer of ze een relatie heeft lacht ze. “Nee. Dat komt vanzelf als ik een leuke man tegenkom, maar nu past een vaste relatie niet zo goed bij mijn plannen. Ik sluit niks uit maar ik ben er ook niet echt mee bezig momenteel.” Hoewel ze weet wat ze wil houdt Evy andere mogelijkheden ook open. Je weet tenslotte nooit hoe dingen zullen lopen. Maar één ding lijkt ze zeker te weten, ze wil niet weg uit Middelburg. “Er hangt zo’n goed sfeertje in de stad”, vindt ze. “Zowel wat de stad betreft als qua mensen. Vlissingen voelt soms wat somber. Dan ben ik altijd weer blij als ik terug in Middelburg ben.”[l]