'Weer een glimlach op iemands gezicht krijgen'
MIDDELBURG – Zeeuws Woongenot heeft haar afdeling dagbeleving uitgebreid van vier naar vijf dagen per week. In het Koetshuis kunnen maximaal acht thuiswonende ouderen met beginnende dementie terecht.
DOOR JESSICA ROVERS
Zij gaan met elkaar, twee begeleiders en een vrijwilliger, in gesprek over vroeger of luisteren naar muziek. Er kan gewandeld worden in de tuin en cliënten kunnen helpen bij het bereiden van een maaltijd met eigen geteelde groenten en fruit.
Medewerker welzijn Linda Sandee legt uit dat er bewust voor gekozen is om de opzet klein te houden. “We vinden een persoonlijke benadering heel belangrijk. Het Koetshuis is ook zo ingericht dat je een beetje terug in de tijd gaat. Hierdoor willen we een huiselijke sfeer creëren en cliënten een vertrouwd en veilig gevoel geven. We proberen elke cliënt zo goed mogelijk individueel te begeleiden binnen de groepsactiviteiten die we aanbieden.”
De dagbeleving is er niet alleen voor mensen met een zorgvraag. “Mantelzorgers hebben het vaak zwaar. Dit kan verlichting bieden. We hebben een eigen bus, waarmee we mensen op kunnen halen. De planning doen we zoveel mogelijk in overeenstemming met de mantelzorger. We kijken ook naar hoe de thuissituatie is.” In de dagbeleving staat volgens Linda niet de productie centraal maar het proces. Er wordt een aantal activiteiten aangeboden passend bij het seizoen. “Voor deze doelgroep is het belangrijk dat er niet veel veranderingen zijn. De donderdag is de vaste dag voor de kookclub. Aan het begin van de week wordt een recept bedacht en op donderdag wordt deze dan uitgevoerd. Voor veel mensen geeft dit een stukje herkenning. Samen koken geeft ook veel sfeer. Maar we vragen niets. Zodra de aardappelen en schilmesjes op tafel liggen, volgt de rest van zelf.”
Herkenningspunten
Het doel van de dagbeleving is om de ziekte bij mensen even naar de achtergrond te brengen. “We proberen de zintuigen optimaal te prikkelen en weer een glimlach op iemands gezicht te krijgen. Belangrijk is om herkenningspunten terug te halen, door mensen heel belevingsgericht te benaderen. Er is veel aandacht voor de zintuigen en we gaan regelmatig naar buiten toe. We hebben een duofiets tot onze beschikking waar veel gebruik van wordt gemaakt. Ook maken we uitstapjes met de bus naar de boulevard. We leren iedere dag weer van de cliënten. Je deelt je gevoelens. Als die negatief zijn, gaan we zoveel mogelijk in hun beleving mee waardoor hun gedachten positiever worden. Per groep en per dag kijken we naar wat kan. Dat vind ik ook het mooie. Het blijft een uitdaging om met elkaar te kijken naar wat passend is om iemand met een goed gevoel weer naar huis te brengen.”[l]