'Het zou nog rustiger van me mogen'
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Esther Jansen.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
”De gemiddelde Duitser die hier op vakantie is weet nog meer van de stad dan wij.” Esther en Ellen Jansen schateren, als ik verbaasd opmerk dat ze een bekende straat in Middelburg niet blijken te kennen. “En dat terwijl we hier toch al ruim twintig jaar wonen.” Als we verder praten begrijp ik dat de twee zussen wel degelijk veel weten, maar ze kennen alleen niet alle straatnamen. Hoe zijn de twee eigenlijk in Middelburg beland? Ik heb met Esther afgesproken om meer te weten te komen over de vrouw die in oktober een winkel in tweedehands kinderkleding opende in Winkelcentrum Dauwendaele. Ik had verwacht dat ze zelf ook in die wijk zou wonen, maar dat blijkt niet het geval te zijn. Samen met Ellen kocht ze dertien jaar geleden het karakteristieke pand aan Veersesingel 242, op de hoek met de Zacharias Jansenstraat. “Ik had zelf al een huis op Nieuwland, maar Ellen wilde dolgraag een kinderopvang beginnen”, zegt Esther. “Dit pand was daar erg geschikt voor, maar ook wat groot voor haar. Toen besloten we het samen te kopen en allebei op een verdieping te gaan wonen. Dertien jaar later bevalt dat nog prima. En dat terwijl we als kinderen toch behoorlijk veel strijd hadden met elkaar."
Volwassene
Esther is het gewend om steeds iets nieuws te doen. Ze komt in 1972 ter wereld in Geleen, maar de familie Jansen verhuist zes jaar later voor het werk van pa naar Hoogerheide. Als Esther zestien is scheiden haar ouders, waarop zij en Ellen met pa meeverhuizen naar Waarde. Juist in die periode pubert Esther flink. Ze rondt uiteindelijk nog een schildersopleiding af. “Maar daar heb ik nooit iets mee gedaan. Ik heb een hekel aan schilderen.”
Op haar achttiende gaat Esther op zichzelf wonen. Als ze op zeker moment in de uitzendbranche belandt vindt ze haar draai, al werkt en woont ze steeds ergens anders. Nadat ze een eigen uitzendbureau is begonnen verkast ze naar Schotland. “Ik ben verliefd op dat land. Ik woonde er twee jaar, echt in the middle of nowhere. Ik bedacht dat ik mijn werk ook wel op afstand kon doen, via internet. Dat was ook zo, maar nieuwe klanten haal je niet gemakkelijk binnen als je zo afgelegen woont. Daarom koos ik er voor om terug te gaan."
Ooit gaat ze misschien weer naar Schotland, om er een bed and breakfast te starten, maar voor nu is ze blij dat ze hier is. Ze ziet Middelburg als een thuishaven. Ze houdt van de stad. “Het is hier heerlijk rustig. Eerlijk gezegd zou het van mij zelfs nóg rustiger mogen. Dat vond ik in Schotland ook zo fijn. Anderzijds is het ook tof dat je hier lekker tussen de mensen bent en mensen je herkennen, als je met de honden op straat loopt.”
Vooralsnog lijkt het erop dat Esther nog een poosje in Middelburg zal blijven. Ze verbrandt makkelijk schepen achter zich, maar is nu rustiger dan vroeger. En met winkel Zus & Zo heeft ze een nieuwe uitdaging. “Door een of ander televisieprogramma kwam ik tot het besef dat er behoefte is aan kinder- en zwangerschapskleding die behalve mooi en leuk ook betaalbaar is. Zo ontstond het idee voor Zus & Zo. De kleding die ik verkoop ziet er zó goed uit dat veel mensen aanvankelijk dachten dat ik alleen nieuwe producten heb. Daarom heb ik de aanduiding ‘tweedehands’ er nu ook op de gevel bij laten zetten. Ik merk meteen het verschil: de doelgroep stapt de winkel nu wél binnen. Wat dat betreft is het winkelcentrum in Dauwendaele een prima plek voor een zaak als de mijne. Ik wilde ook best een winkel openen in de binnenstad, maar de huurprijzen daar zijn een veelvoud van die in het winkelcentrum. Zo kan ik Zus & Zo mooi verder uitbouwen. Met m’n werk in de uitzendbranche ben ik helemaal gestopt. Dat is een goed teken, toch?”[l]