'Vanaf dag één voel ik me hier thuis'
CHAPEAU: Jordan van Langevelde komt op kerstavond thuis van drie maanden vrijwilligerswerk in Ghana
KRUININGEN - Een bord stamppot slaat Jordan van Langevelde op kerstavond niet af. Hij komt dan thuis na drie maanden vrijwilligerswerk in Ghana. Hij heeft daar les gegeven op een school en voetbalacademie. "Het is heel bijzonder om hier te mogen zijn", vertelt Jordan vanuit de Ghanese hoofdstad Accra.
DOOR BRITTA JANSSEN
Jordan van Langevelde is coördinator sport en bewegen bij de gemeente Reimerswaal en doet al jaren vrijwilligerswerk, onder meer in de voetballerij. Hij is trainer en voetbalt zelf ook graag. Het vrijwilligerswerk is hem met de paplepel ingegoten. "Mijn ouders en zusje zijn ook altijd actief geweest als vrijwilliger in het verenigingsleven. Voor ons is het normaal om iets te doen voor een ander."
Warm
Hoewel Jordan een goed gevuld leven heeft met een betaalde baan, sport en vrijwilligerswerk, zocht hij een 'extra uitdaging', zoals hij het zelf noemt. "Ik wilde graag iets terugdoen voor mensen die het minder hebben. Ik ben bevoorrecht dat ik in Nederland woon en dat ik het goed heb, want op veel plaatsen in de wereld gaat het er veel minder aan toe. Enkele jaren geleden mocht ik helpen met de vluchtelingenopvang in de Reimerswaalhal in Kruiningen en dat vond ik erg bijzonder en dankbaar." Datzelfde gevoel kreeg hij toen hij vorig jaar met enkele andere vrijwilligers een kerstdiner organiseerde voor mensen die anders alleen zouden zijn.
Op zijn werk kon hij onbetaald verlof krijgen voor drie maanden vrijwilligerswerk en die kans greep Jordan aan. Op 1 oktober vertrok hij op vrijwilligersavontuur naar Ghana, via 'Projects Abroad'. "Het is heel bijzonder om hier te mogen zijn. Het leven is hier veel relaxter dan in Nederland. Mensen maken zich niet druk en de tijd is niet zo belangrijk. Wat me vanaf het allereerste moment opvalt, is dat iedereen hier ontzettend vriendelijk, behulpzaam en gastvrij is. Ook als ze je niet kennen. Als ik bij een willekeurig persoon vraag of ik mag blijven eten, is dat waarschijnlijk geen probleem. En dan kun je vast nog blijven slapen ook." Die vriendelijkheid maakt diepe indruk op Jordan. "Hoewel ze niet veel hebben, lijken de mensen heel gelukkig. Iedereen lacht. De mensen zijn hier armer, maar dat lijkt ze niet te deren. Als ze honger hebben, zullen ze hun brood nog eerlijk delen. Van die gedachte krijg ik het warm van binnen."
Aanklampen
In de ochtenden helpt Jordan op een basisschool en 's middags geeft hij voetbaltraining bij een voetbalacademie. Op de school begeleidt hij kinderen een-op-een, geeft les voor de klas en helpt met de organisatie, zoals voor de sportdag. "Het klinkt misschien gek, maar ik hoefde niet te wennen. De mensen zijn zo ontzettend vriendelijk dat ik me hier vanaf dag één thuisvoel. Ik denk dat het lastig wordt om te vertrekken. Al mis ik m'n voetbalvereniging Kruiningen wel ontzettend, haha. Op zaterdagen speur ik Twitter en voetbal.nl af naar updates. Natuurlijk mis ik ook mijn familie, maar dankzij mijn telefoon zijn ze toch dichtbij." Jordan verheugt zich op het moment dat hij weer kan genieten van de Hollandse pot. "De rijst en kip zijn lekker, maar ik kijk uit naar bloemkool, zuurkool en stamppot."
Door zijn ervaringen in Afrika waardeert Jordan zijn leven in Nederland nog meer. "We hebben vaak commentaar op zaken, maar als je hier bent, besef je dat het in Nederland zo slecht nog niet is. Regelmatig klampen kinderen me aan met de vraag of ik iets te eten voor ze heb. Dat is echt heel moeilijk. Ik heb altijd twee flesjes water in mijn rugzak, zodat ik er eentje kan weggeven."
Lach
Jordan sluit niet uit dat hij nog eens naar het buitenland gaat om vrijwilligerswerk te doen. "Je wilt toch altijd meer doen... Vrijwilligerswerk zal ik altijd blijven doen en misschien ga ik mijn vakantie vaker inruilen voor vrijwilligerswerk in het buitenland. Mocht dat gebeuren dan wil ik naar een gebied waar mensen het minder hebben dan in Ghana, waardoor je nog meer voor mensen kunt betekenen." De lach van de Ghanezen zal Jordan niet vergeten. "Als ik op school kom, vliegen de kinderen in mijn armen. Dat blijft me zeker bij!"
Meer informatie
Lees over de belevenissen van Jordan op zijn blog https://jordanvanlangevelde.waarbenjij.nu/