'In Zwitserland is dat ondenkbaar'
VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek 'Ik ben Vlissingen' elke week een van haar stadsgenoten in slechts een paar honderd tekens. Met haar portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
DOOR HELGE PRINSEN
Yvonne Theiler (58). Hertrouwd. Samen vijf kinderen. Geboren in Luzern, Zwitserland. Gezinsbegeleider bij Juvent. Kwam door de liefde in 2007 naar Vlissingen.
“M’n vriendinnen konden zich niet voorstellen dat ik hier zou kunnen aarden. Totdat ze voor het eerst op bezoek kwamen. Alles in de buurt: zee, natuur, cultuur.”
“Vlissingen vond ik meteen geweldig. Van de zee hield ik al omdat ik een zeiler was. En de verpauperde binnenstad is in de tijd dat ik hier woon mooi opgeknapt.”
“Respect voor alle creatieve mensen die winkels opzetten waar je niet alleen wat kunt kopen maar ook iets kunt doen. Kookworkshops. Yoga. Breien. Schilderen.”
“Wat ik wel erg mis is een centrale ontmoetingsplaats, een park waar jong en oud elkaar treffen onder de schaduw van grote bomen. Ik zou meer groen wensen.”
“Wat Vlissingen super doet is het Maatjesproject. Nog steeds ben ik bevriend met degene die mij corrigeerde als ik taalfouten maakte. Dat doet anders niemand.”
“O ja, weet je waar ik in het begin erg verbaasd over was? Dat iedereen met Oud en Nieuw vuurwerk op straat mag afsteken. In Zwitserland is dat ondenkbaar.”
De miniportretten van Helge Prinsen zijn ook te lezen op haar website www.helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.[l]