Bij Rien zit vrijwilliger zijn er gewoon in
OUDENBOSCH - Op vrijdag 26 april vond de jaarlijkse lintjesregen plaats. In onze gemeente hebben in totaal 9 mensen de versierselen die bij de Koninklijke Onderscheiding horen, door burgemeester Jobke Vonk-Vedder opgespeld gekregen. In deze rubriek zetten we de gedecoreerden in het zonnetje. In het vierde deel deze week aandacht voor Rien Couwenbergh (81) uit Oudenbosch.
DOOR JOHAN WAGENMAKERS
Hoewel Rien geboren en getogen is in Oudenbosch, heeft hij samen met zijn vrouw Corry, vanwege drukke werkzaamheden, meer dan dertig jaar in onder meer Rotterdam, Utrecht en Den Haag gewoond. "Wij zijn nu alweer negenentwintig jaar terug in Oudenbosch. Opmerkelijk zó snel de tijd gaat, het voelt als vijftien jaar," begint Rien zijn verhaal. "Bij terugkeer in Oudenbosch ben ik eigenlijk pas begonnen met vrijwilligerswerk. Daarvoor had ik daar geen tijd voor, was altijd weg of onderweg en kende werkweken van zestig uur." Rien heeft het even opgeteld en komt tot zeker tien verschillende functies en banen in zijn werkzame leven uiteenlopend van leraar, onderwijsopleider, managementtrainer, consulent en adjunct-directeur op een scholengemeenschap. "Het moest bij mij altijd wel uitdagend zijn, anders ging ik weer iets anders doen."
Gerechtvaardigd
"Het is eigenlijk nooit in me opgekomen om een lintje te ontvangen en wilde er ook niets van weten. De manier waarop ze het aangepakt hebben - mijn vrouw wist ook van niets -, familie die vanuit het hele land hier naartoe gekomen was en al het werk wat ze ervoor gedaan hebben, maakte dat het in mijn ogen toch gerechtvaardigd is," spreekt Rien zich uit. "Vrijwilligerswerk zit in je en dat doe je, maar je vrouw moet er wel achter staan." En vrijwilligerswerk heeft Rien vanaf zijn terugkeer in Oudenbosch tot op heden gedaan! Dat was veel meer dan de drie punten waarop hij feitelijk het lintje heeft gehad.
Vijf kwartier in een uur
De burgemeester roemde tijdens de uitreiking van het lintje het vijfjarig voorzitterschap van Fidei et Arti, waarbij hij goede contacten onderhield met de gemeente en bijdroeg aan de verbouwing, zijn inzet als vrijwilliger bij 't Stoofje en zijn nauwe betrokkenheid bij Stichting Vrienden van Paulus. "Bij 't Stoofje ben ik bewust niet in het bestuur gaan zitten, want ik ben een nogal eigenwijs manneke en wil al snel ergens mijn stempel op drukken, maar heb me meer met de tweedehands spullen en de mensen bezig gehouden. Die verkoopmiddagen: wát was dat leuk werk zeg. Dat gaf mij een hemels gevoel. Daarbij praat ik vijf kwartier in een uur, dat kwam toen goed van pas,"lacht hij. Bij Stichting Vrienden van Paulus zette hij zich samen met anderen in om de 'stille armen' in Halderberge een steuntje in de rug te geven. "Dit is pas tot volle wasdom gekomen toen we zelfstandig zijn verdergegaan en niet meer onder de paraplu van de Paulusparochie vielen. Vele honderden mensen hebben we geholpen met een financiële bijdrage en materiële zaken."
Onder de radar
Rien stipt daarnaast nog een aantal zaken aan waar hij ook zijn schouders onder heeft gezet. Zo was hij onder andere actief en betrokken bij de oprichting van een particuliere tuin voor invaliden in Etten-Leur, speelde hij 16 jaar dé hoofdrol in het sinterklaasgebeuren, was hij acoliet, koster en bestuurslid bij de kapelgemeenschap van de Broeders en trok hij samen met Corry de kar bij een werkgroep catechese die maandelijks thema-avonden hield. "Het meeste is onder de radar gebleven en was gewoon niet voor iedereen zichtbaar. Bij al dit vrijwilligerswerk kwam het binnenste van mij naar buiten. Ik wilde gewoon iets betekenen voor de maatschappij. Elke dag wil ik zo nuttig mogelijk besteden, waarbij ik overigens altijd geluk heb gehad dat mijn gezondheid dit toeliet. Ik heb altijd mijn hart gevolgd en kijk tevreden terug," aldus een zeer bevlogen Rien.[l]
