Leerlingen Roncalli maken documentaire over Dirk: 'Ik maak er het beste van'
BERGEN OP ZOOM – Hij zit in een rolstoel door de spierziekte SMA, maar ondanks zijn zware handicap zit de 17-jarige Dirk Hugens niet op medelijden te wachten. Dirk is een rasoptimist, die met zijn vrienden een documentaire maakte waarin hij toonde dat zijn leven zo gek nog niet is. “De school stuurde me naar een wedstrijd van Feyenoord”, grijnst hij, “dat was me niet gelukt als ik gezond was.”
Op 10 april beleeft de documentaire over Dirk zijn grootse première op Roncalli. De film werd gemaakt door zijn vrienden, met als doel zoveel mogelijk geld in te zamelen voor de stichting Spieren voor Spieren, die onderzoek doet naar spierziektes. De documentairemakers willen laten zien waar Dirk in zijn leven met een spierziekte tegenaan loopt, en dat dat allemaal niet zo erg is als het lijkt. “Ik moet er het beste van maken, maar dat moet iedereen toch?”, zegt Dirk, “ik ben blij dat we zoveel steun hebben gehad bij het maken van de documentaire. Van ZuidwestTV bijvoorbeeld, dat ons hielp om alles mooi in beeld te brengen, maar ook van Roncalli. Ik ben Feyenoord-fan en we wilden heel graag in De Kuip filmen. Toen mochten we op kosten van school naar een wedstrijd. Dat is toch gaaf?”
Dirk maakte zijn documentaire met zijn beste vrienden Vera Havermans (14), Niels Augustijn (17), Sieb Martens (15) en Milou van der Ploeg (17). Zij staan altijd naast Dirk, helpen hem wanneer dat nodig is, maar behandelen hem ook altijd als een gelijke. Toen het plan ontstond om geld in te zamelen voor Spieren voor Spieren waren zij het die Dirk wisten te overtuigen van de noodzaak om filmster te worden. “Ik sta niet zo graag in de belangstelling”, bromt Dirk, “maar als het dan toch moet, dan liever positief dan negatief. En als ik door in de belangstelling te staan kan laten zien dat mijn leven zo erg niet is, dan doe ik het graag.”
Wie in een rolstoel zit staat váák in de belangstelling, en meestal is dat niet zo leuk, weet Dirk uit ervaring. “Als ik met mijn ouders ergens ben beginnen mensen vaak tegen hen over mij te praten, alsof ik het toch niet begrijp. Dan moet ik me inhouden om niet tegen hun schenen aan te rijden”, zegt hij, “ik kan zelf nadenken en ik kan zelf praten. SMA tast ook mijn hart niet aan en in principe heb ik een normale levensverwachting. Ja, ik ben beperkt, maar ik vind dat mijn ziekte wel meevalt. En ik ben zéker niet zielig.”
Zijn handicap maakte de schoolkeuze moeilijk voor Dirk, maar op Roncalli stonden alle deuren vanaf het eerste moment wagenwijd open. Als er problemen zijn, lost Roncalli ze op en Dirk voelt zich altijd gehoord. Op school heeft Dirk een begeleider van een speciaal zorgbureau, die hem helpt bij het klaarzetten van zjin spullen, als hij moet hoesten, naar het toilet moet of wat wil eten. Maar vaker nog vindt Dirk die hulp bij zijn vrienden op Roncalli. “Het is toch bijzonder om een vriend als Dirk te hebben?” zeggen Niels, Sieb. Milou en Vera, “hij is een bekende Roncalliaan en hij heeft heel veel talent. Niet alleen als filmster, hij speelt ook magic flute en is een superkeeper bij rolstoelhockey. Het is echt geen straf om hem af en toe te helpen, en we kunnen altijd met elkaar lachen. Soms ook om elkaar, trouwens.”
Lachen doet Dirk graag, ook om zichzelf en zijn eigen handicap. Vraag hem of hij wat wil drinken en je krijgt als antwoord: “Nee bedankt, ik moet nog rijden.” Een filmster die bescheiden genoeg is voor zo’n dosis zelfspot, dat vind je niet in Hollywood, dat vind je alleen op Roncalli.
Na de première is de documentaire over Dirk te koop op DVD. Meer informatie vind je op www.scholierenvoorspieren.nl, je kunt daar ook doneren of een kaartje kopen voor de première op 10 april. Kaarten, 5 euro, zijn ook te koop bij de receptie van Roncalli.