In alles zit muziek
Koningsdag was dit jaar anders dan anders, maar ook weer heel bijzonder. Wat was er op deze Koningsdag nou niét anders zou ik zeggen? Geen rommelmarkten, maar gelukkig wél gedecoreerden. Helaas werden zij op deze Koningsdag niet muzikaal gehuldigd door het wereldberoemde Bergse muziekgezelschap Oranje Nassau.
Ook op deze Koningsdag dwaalden mijn gedachten zoals bij zovelen af naar vroeger tijden. Ik had het met een goede vriend van me over b.v. Taptoe Delft. Hij zei: “Paul, ik houd niet van dat soort muziek. Ik houd meer van klassieke muziek zoals Bach, en ken jij bijvoorbeeld Eine kleine Nachtmusik van Schubert? Je kent toch wel Papapa..paaaam”.
Denkend aan Oranje Nassau gingen mijn gedachten snel terug naar een verhaal over dorpsfanfare St.Cecilia uit Milheeze. De leden van de fanfare keken jaren geleden uit naar de viering van hun honderdjarig bestaan. Ze zouden dan ook voor het eerst in hun splinternieuwe pakken verschijnen. Die pakken hadden ze kunnen aanschaffen dankzij giften van de plaatselijke bevolking en sponsoren. Het collecteren was niet altijd overal een succes. Zo belde een collectant een keer bij iemand aan. Er brandde volop licht in huis, maar er werd niet opengedaan. De collectant belde dus nóg maar een keer. Toen ging er opeens boven een slaapkamerraam open en een mevrouw riep: “Hallo, wie is daar?”
De collectant deed een paar stappen naar achter, keek naar boven en zei: “Dag mevrouw, ik kom voor een bijdrage voor de fanfare”. De vrouw zei: “Mijn man rookt geen sigaren!” De collectant riep nog harder: “Ik kom voor een bijdrage voor de fanfare”. De vrouw zei: “Ik heb helemaal geen grijze haren!” De collectant werd boos en riep terug: “Ach, barst toch met je grijze haren!” “Nou”, zei ze, “en barst jij dan maar met je fanfare.”