Geen 1 april grap,
maar een 11–11-grap
BERGEN OP ZOOM - Het is nou al weer veertien jaar geleden. (Wat vliegt de tijd.) Op zaterdag “d’n ellefde van d’n ellefde” in 2006 kreeg ’t Krabbegat na elf jaar Prins Wannes ll een nieuwe prins. Natuurlijk werd toen (net als nu) al maandenlang gegokt, gegist en geraden wie dat de nieuwe Prins zou worden. En net als nu was er ook toen een poule met elf namen van mogelijke geschikte kandidaten.
Een paar dweilbandjes, waaronder “Wa Summe Nou Ebbe” hadden een leutig plan bedacht om al die radende en gokkende Krabben eens een flink eind het bos in te sturen. Wat was het plan? Net als de Stichting Vastenavend altijd doet, hadden ze een kleine stoet samen gesteld om in optocht naar ’t Geitje op het Bleekveld te gaan. Alleen … zij zouden elf minuten eerder vertrekken dan de echte Stichting.
De echte Stichting Vastenavend kwam in dat jaar voor haar vergadering bij elkaar in de toenmalige Zaal d’Honneur in de Koepelstraat. De “namaak” Stichting Vastenavend vertrok vanaf De Stoelemat compleet met vlaggen, fakkels en boeren én met de eerste naoorlogse nep-prins die diezelfde middag pas was gekozen door de bandleden van “Wa Summe Nou Ebbe” en “Kendut Nog Trug”. En was er ook nog een groep van zeker zeventig man die het wel leuk vond om de Krabben op het verkeerde been te zetten.
Om precies kwart vóór elf vertrok de nep-stichting met de nep-prins (compleet met zuidwester en driepikkel). De route die werd afgelegd was gewoon gekopieerd van de Stichting Vastenavend. Niet alleen de Krabben maar ook de politie was er ingetrapt. Hoe kan dat nou, zal je je afvragen? Het motto dat jaar was “Wa d’n sprookje”. Alle nep-boeren hadden een witte baard en ’n rode puntmuts. Ze zagen er dus allemaal het zelfde uit. Niemand kon zien wie wie was.
Alhoewel de regen met bakken uit de lucht viel, was er een bijzonder leuke sfeer. Toen de groep bij ’t Geitje aankwam, klom de nep-prins op de sokkel en zei tegen honderden krabben: “Beste Krabbe, zoek dekking, want dèèr komt de Stichting Vastenavend aan!” Alle nep-boeren van de nep-stichting verdwenen tussen de gewone Krabben. Die eerste naoorlogse nep-prins was Adrie Franken (destijds eigenaar van Rookshop De Schelde).
Na afloop ging de nep-prins naar Zaal d'Honneur want daar had hij met zijn vrienden afgesproken. Maar toen hij daar aankwam, mocht hij niet naar binnen want de Stichting was nog aan het vergaderen. Uiteindelijk werd hij door de deurwacht toch binnengelaten. Adrie ging direct naar de nieuwe Prins (Nilles lll) om hem te feliciteren. Ineens stond de voorzitter achter Adrie. "Oe bende gij binnegekomme?” "Deur de deur, want ik zijn d'n eerst naoorlogse nep-prins.”
Later werd er in de stad gezegd dat de Stichting vond dat het zo stil op straat was toen ze naar de geit liepen. Ja, logisch, iedereen was ’n kwartier eerder achter de nep-prins aangelopen. Al met al was ‘t ’n heel geslaagde en leuke ellef-ellef grap. Wie weet zal die nog eens van pas kunnen komen. Trouwens, wie zal dit jaar in november op ellef - ellef de nieuwe prins worden?