Play-papier
Ik heb er lang naar verlangd maar helaas nooit een goeie journalistieke reden gehad om Goedele Liekens aan te spreken. Eindelijk was’ie daar. Goedele: Waarom gaan mensen bij een dreigende schaarste als eerste op jacht naar wc-papier? Als idioten hamsteren ze tientallen rollen bij elkaar, uit angst zonder te komen zitten! Voedsel, zelfs water komt op de tweede plaats. Natuurlijk, we willen allemaal onze billetjes netjes afvegen, maar als er dan toch echt stront aan de knikker zit, kun je dat met een oude krant of een natte, herbruikbare handdoek tenslotte ook. Nee, om wc-papier wordt letterlijk gevochten. Waarom?! Helaas, de sympathieke Belgische specialist in oerinstincten achtte mij een serieus antwoord onwaardig. Het blijft dus gissen. Nu we toch dit ‘vieze’ onderwerp bij de hoorns hebben, ben ik zo vrij even iets dieper in het toilet te duiken. Vrouwlief en ik bouwen momenteel ons laatste nestje en dat betekent dus heel wat bezoekjes aan showrooms met vloer- en wandbekleding, keukens, badkamers en natuurlijk de onvermijdelijke toiletpotten. Daarbij bleek dat het wc-papier-probleem zich in de nabije toekomst vanzelf oplost. De eerste keer dat ik daarmee geconfronteerd werd, schrok ik me wezenloos. Ik liep langs een toilet en dat sperde als een hongerige haai zijn klep wijd open, klaar om toe te happen. De verkoper lachte me vierkant uit en verklaarde droogjes dat het een volautomaat betrof. Mijn auto is een automaat, dit toilet ook?! Daar moest ik meer van weten. Nou en toen kwam het: Het toilet opent zich bij benadering, na de grote boodschap worden de billetjes met handwarm water schoon gespoeld en vervolgens met hete lucht droog geföhnd. Ongelooflijk! Aangezien mijn angst voor storingsgevoelige apparatuur recht evenredig is aan de toenemende robotisering van onze samenleving hebben we de poepautomaat niet gekocht. € 1.675,- was bovendien iets boven ons budget. Ben wel benieuwd wat er over 20 jaar gehamsterd wordt in het geval van een pandemie. Ik denk batterijen.