STER(k) Nieuws: 'Ik bespeur een groeiend medeleven'
ROOSENDAAL - De Sint Norbertusparochie en de Protestantse Gemeente Roosendaal willen de mensen met Kerstmis een hart onder de riem steken. Ze vragen mensen om hun positieve nieuws te laten horen door het op een ster te schrijven en deze in de kerstboom te hangen. In de weken voorafgaand vragen we bekende Roosendalers naar zijn/haar positieve nieuws. Deze week spraken we met zr. Margriet van der Vliet, algemeen overste van de Zusters Franciscanessen van Mariadal en haar medezusters woonachtig in woonzorgcentrum St. Elisabeth. En met Marieke Bouwman, bestuurder van St. Elisabeth.
Zien jullie lichtpuntjes om je heen, ondanks de grote impact van de coronacrisis op ouderen en zorgmedewerkers?
‘Het is heel heftig geweest en het is nog steeds heftig hier in St. Elisabeth’, zegt Marieke. ‘Er wordt veel gevraagd van zowel onze bewoners, die meer geïsoleerd moeten leven, als van onze zorgwerknemers, die al het mogelijke doen om de bewoners niet te besmetten. Dat is wel een lichtpuntje, evenals de saamhorigheid tussen de zorgmedewerkers. Een ander lichtpuntje is de oprechte dankbaarheid van de bewoners voor de zorg en veiligheid die wij hen bieden.’
Zr. Margriet ervaart dat er een belangrijke pijler van de leefgemeenschap van de zusters op de tocht is komen te staan, namelijk hun gemeenschapsleven. ‘Ik maak me zorgen over onze onderlinge verbondenheid. Daarbij ervaar ik bij veel medezusters de angst om ziek te worden. Lichtpuntjes zie ik in de dankbaarheid van de zusters voor de zorg en veiligheid die geboden wordt. En ik bespeur een groeiend medeleven met de bewoners en de thuiszorgmedewerkers van St. Elisabeth.’
'Als ik iemand blij heb gemaakt, dan heeft mijn dag een sterretje'
Wat zouden jullie wensen?
‘Mijn hartenwens’, zo geeft Marieke aan, ‘is dat er meer verbinding komt tussen jong en oud, tussen zieke en gezonde mensen. Ik zou wensen dat de bewoners hier – onder normale omstandigheden - meer deel uitmaken van de samenleving. Vaak zie je dat zodra ze hier komen wonen, een groot deel van hun oude sociale netwerk verdwijnt. Dat maakt eenzaam.’
‘Ik heb geen grotere wens dan dat wij als samenleving een weg vinden om onze jongeren een toekomst te bieden.’ Volgens Zr. Margriet leven we in een tijd waarin er zoveel van hen gevraagd wordt dat ze soms uitzicht verliezen op studie, werk, wonen, sociale contacten. ‘Ik zou wensen dat ze mensen tegenkomen die hen daarin opvangen en begeleiden.’
Hebben jullie soms een dag met een sterretje?
‘Gelukkig zijn er genoeg dagen met een sterretje’, geeft Marieke aan. ‘Ik denk dan aan de uitspraak van Elisabeth van Thüringen, naar wie ons woonzorgcentrum vernoemd is: “We moeten de mensen blij maken.” Als ik iemand blij heb gemaakt, dan heeft mijn dag een sterretje.’
‘Voor mij heeft elke dag een sterretje’, aldus Zr. Margriet. ‘Ik ben dankbaar dat ik leven mag, dat ik er zijn mag, dat ik mijn rol mag spelen. Ik begin elke ochtend met een meditatie die mij telkens weer laat ervaren dat ik in Gods aanwezigheid ben: een innerlijk weten van een doorgaande relatie met God en mijn medezusters.’
Krijgen jullie weleens een geschenk uit de hemel?
‘Ik heb veel geschenken uit de hemel ontvangen: intense ervaringen die je boven jezelf doen uitstijgen. Zoals mijn roeping’, zegt Zr. Margriet. ‘Niet dat het altijd gemakkelijk is om die te volgen, maar ik heb nooit getwijfeld en ben er alleen maar dankbaar voor.’
Haar overstap naar de zorgsector ervaart Marieke als zo’n geschenk. ‘Iemand gaf mij die kans, ook al kwam ik uit de commerciële sector. En dat geschenk voel ik des te meer in deze coronacrisis. Ik ben dankbaar dat ik mag werken in deze vitale sector.’ [n]