Ingrid Joosen werkt graag met kinderen
MOERDIJK - Dit jaar kregen vijftien mensen uit de gemeente Moerdijk tijdens de jaarlijkse lintjesregen een koninklijke onderscheiding van koning Willem-Alexander. Burgemeester Jac Klijs kon vanwege de coronacrisis de versierselen nog niet persoonlijk opspelden, maar hij verraste alle deelnemers met een telefoontje. De Moerdijkse Bode ging op zoek naar de verhalen achter de gedecoreerden. Deze week is dat Ingrid Joosen-Straasheijm (46) uit Moerdijk.
DOOR MARJANNE DIJKSTRA
Ingrid Joosen was nietsvermoedend op de koffie bij haar moeder, toen ze eind april werd gebeld. "Een onbekend nummer neem ik eigenlijk nooit op, maar mijn moeder drong aan dat ik moest opnemen. Toen ik 'met Jac Klijs' hoorde, was ik helemaal in de war. Ik had hem nooit verwacht. Ik zei altijd 'als ze mij voor een lintje opgeven, dan ben ik er niet'. Ik hoef al die aandacht allemaal niet, het gaat om wat ik doe. Natuurlijk vind ik het supermooi dat ik nu deze onderscheiding heb gekregen, maar ik had hem niet nodig om mijn vrijwilligerswerk te blijven voortzetten."
Actief
Toen haar oudste dochter Sanne (nu 20) werd geboren ging Joosen, die administratief medewerker was, twee dagen in de week werken. Ze stopte helemaal met werken buitenshuis toen Kim (18) werd geboren. "Vanaf toen deed ik steeds meer vrijwilligerswerk. Ik was al actief bij de kindernevendienst bij de Protestantse Kerk Moerdijk en betrokken bij de ouderraad van de crèche waar een van mijn dochters op zat. Zo raakte ik ook op school betrokken als lid van de ouderraad, organiseerde ik activiteiten, coördineerde ik de overblijf, was ik overblijfmoeder en was ik ook penningmeester van de ouderraad. Weet je wat het is, op een dorp zie je heel vaak dezelfde gezichten. Het zijn veelal dezelfde mensen die in het vrijwilligerswerk actief zijn. En bij iemand die toch al dingen doet, daar kan vaak nog wel wat bij."
Kinderen
Joosen is op verschillende vlakken actief, van overblijfmoeder tot collectant tot leidster van de kindernevendienst in de kerk, en activiteiten met kinderen zijn echt waar haar hart ligt. "Ik heb al wel eens heel even iets voor de Zonnebloem gedaan, maar dat was nog niet mijn doelgroep. Ik vind het heerlijk om met kinderen aan de slag te gaan. En zij vinden mij - meestal - ook leuk. Op school vind ik het mooi als er nieuwe kleuters een beetje afwachtend naar me kijken en een andere iets oudere kleuter dan zijn jas komt laten vastmaken. Die nieuwe kindjes zie je dan denken 'oh, misschien is ze toch niet eng'. Kinderen komen soms ook spontaan een knuffel halen." Het gezin van Joosen wordt ook 'besmet' met al haar werkzaamheden. "Zo is mijn man nu aan het klussen op school en ook de kinderen gaan wel eens mee. Ik heb ze nooit gedwongen hoor, maar als ze zin hebben, gaan ze wel eens met me mee. Ik zeg ook wel eens 'nee' tegen iets hoor, ik ben bang dat mensen denken 'daar heb je haar ook weer'. Maar ik vind het allemaal leuk om te doen, stilzitten is niets voor mij. Vrijwilligerswerk geeft me ontzettend veel voldoening."[l]