Jan Dierks is trots op de vestiging in Heijningen.
Jan Dierks is trots op de vestiging in Heijningen. Foto: Ties Steehouwer

Jan Dierks is man van puntjes op i

FIJNAART – Als er een man in Fijnaart is die in de loop der jaren heel veel heeft betekend voor de kern Fijnaart dan is het wel de 74-jarige Jan Dierks. In de gezellige watersnoodwoning in Heijningen proberen we te achterhalen hoeveel dan wel. Dat is niet zo moeilijk omdat Dierks als hij eenmaal op zijn praatstoel zit niet meer te houden is. Alleen de watersnoodwoning levert al veel stof tot praten op maar er is veel meer te vertellen over al datgene wat hij heeft betekend voor het dorp.

DOOR TIES STEEHOUWER


Hij begint met te vertellen dat hij dit jaar weer van plan is om de heuvelland vierdaagse in Zuid-Limburg te gaan lopen. “Toen ik enkele pensions daar wilde boeken en vertelde dat ik dat van plan was kreeg ik te horen dat die dit jaar niet werd gehouden vanwege de coronacrisis. Maar de beste mevrouw zei ik kan hem toch wel zonder organisatie lopen”. Dat bleek te kunnen en over enkele weken reist hij af naar het zuiden. Jan is daar blij mee omdat hij door een knieoperatie lang niet heeft kunnen wandelen. Pas op latere leeftijd ontdekte hij deze sport maar inmiddels heeft hij al naar Santiago, en op andere plekken in Europa, gewandeld.


Heemkundekring

Voordat Dierks voorzitter werd van de heemkundigekring Fijnaart en Heijningen was hij 40 jaar lang bij, en vele jaren voorzitter van, de plaatselijke afdeling van het Rode Kruis. Hij kreeg daar zelfs een koninklijke onderscheiding voor. “Ik ben er uitgestapt omdat er vanuit de landelijke organisatie steeds meer werd gecentraliseerd. Ze wilden zelfs onze centen inpikken”. Op de vraag waarom hij interesse kreeg voor heemkunde antwoordt hij: "Ik denk dat dat komt door mijn opvoeding en mijn opleiding”. Hoe het ook zij toen Frans Sneep hem vroeg om voorzitter te worden zij hij meteen ja.


Veel werk

Hij wist wel dat de kring huisvestingsproblemen had maar dat er nog zo’n lange weg was te gaan nee daar had hij toen geen notie van. Het begon allemaal in een pand in Nieuwe Molen. “Later kwamen we terecht in de kantoren van de ZHS, in cabines om uiteindelijk ruimte te vinden in de watersnoodwoning in Heijningen. Het resultaat van al die verhuizingen was wel dat we steeds meer heemkundespullen weg moesten doen maar eigenlijk vind ik dat niet erg omdat bijna iedere heemkundekring wel een kiepkar heeft staan”. Jan Dierks werd ook voorzitter van de Stichting Watersnoodwoning Heijningen. Op de vraag of beide petten bevallen antwoordt hij resoluut “Je kunt het niet beter hebben, al moeten bijvoorbeeld de financiële zaken wel goed uit elkaar worden gehouden”.


Tentoonstelling

In de woning wordt er op dit ogenblik een tentoonstelling gehouden over de slachtoffers ter plaatse van de Tweede Wereldoorlog. “We hebben niet gerust tot wel alle namen boven water hadden, ook die van de gesneuvelde Duitsers”. Het bestuur van de kring is niet alleen goed in het organiseren van tentoonstellingen maar ook in het uitgeven van boeken. Zo zag verleden week het boek Wedervaren en Toestanden in Fijnaart en Heijningen van Piet Roks van Piet Roks het levenslicht. O ja, Jan Dierks is ook nog lid van twee koren, regelt het ontbijt met Koningsdag voor de gedecoreerden en was hij voorzitter van de plaatselijke MAVO. Op de vraag of hij nog lang voorzitter blijft van de kring lacht hij geheimzinnig: “Dat weten we bij de volgende ledenvergadering”.[n]