'Het lintje is echt voor
ons samen'
YERSEKE – Jaap Geense werd in april verrast met een telefoontje van burgemeester José van Egmond van de gemeente Reimerswaal. Zij liet hem weten dat hij een koninklijke onderscheiding had verdiend. Vanwege het coronavirus kreeg Geense in juli het lintje opgespeld. Hij ontving de onderscheiding voor zijn jarenlange inzet voor de Gereformeerde Gemeente in Yerseke.
DOOR JESSICA ROVERS
De benoeming kwam voor Jaap Geense als een complete verrassing. “Mijn vrouw wist dat ik zou worden gebeld en heeft er alles aan gedaan om mij thuis te houden”, vertelt de inwoner van Yerseke. Hij is sinds 1997 werkzaam geweest in het onderwijs op de Ds. G.H. Kerstenschool in Yerseke. “Toen de burgemeester belde, dacht ik in eerste instantie dat het ging om een interview in verband met corona, omdat ik in de risicogroep zit. Toen ze zei dat het ging om de onderscheiding moest dat even laten bezinken. Het was onwerkelijk.”
Indrukwekkend
Geense heeft zich van 1997 tot 2009 ingezet voor de jeugdvereniging van de kerk van de Gereformeerde Gemeente, waarvan elf jaar als voorzitter. “Ik vond het mooi toen ik hoorde dat één van de jeugdleden van toen mij heeft voorgedragen.”
'Dat was een heel mooi en intiem moment'
Hij vond de ceremonie begin juli erg indrukwekkend. “Van de negen gedecoreerden was ik als eerste aan de beurt. Mijn vrouw speldde de onderscheiding op in verband met de coronamaatregelen. Dat was een heel mooi en intiem moment, vooral omdat ik vind dat de onderscheiding eigenlijk voor ons samen is. Ik was soms bijna elke avond weg.”
Sapjes
Naast zijn werk voor de jeugdvereniging is Geense in 1998 lid geworden van de evangelisatiecommissie. Dat deed hij tot 2011. Vijf jaar was hij voorzitter. Van 1999 tot 2009 was hij bovendien ouderling en sinds 2004 is hij lid van de zendingscommissie als voorzitter. Bovendien zet hij zich sinds 2011 in als vrijwilliger voor de Mission Aviation Fellowship (MAF), waarvoor hij onder meer door de verkoop van zelfgemaakte jam, sapjes en likeur geld inzamelt.
Het vrijwilligerswerk heeft voor hem altijd veel betekend. “Het is een stukje inzet voor je medemens wat je belangeloos doet”, legt hij uit. “Ik heb het altijd met liefde mogen doen en bovenal met de hulp en kracht die de Heere mij heeft geschonken. Helaas moest ik in 2009 vanwege gezondheidsreden met het meeste werk stoppen. De jeugdvereniging zat in mijn hart. Dat werk en de omgang met de jeugd deed ik graag. Het was altijd een hechte groep. Het mooie is dat er veel huwelijken uit zijn voortgekomen. De onderscheiding is voor mij een extra teken van waardering. Mijn vader kreeg in 2004 ook een onderscheiding gekregen voor zijn ambtelijk werk en mijn opa in 1959, dus het is bijna een traditie.”[n]