'We zijn heel blij dat ze snel is kunnen komen'
GOES – De wensambulance Drenthe heeft net voor de jaarwisseling een laatste wens van de zieke Bienie van der Wal vervuld.
DOOR JESSICA ROVERS
Ze ging met de ambulance naar haar broer André van der Hoogen, die in het Erasmuspark woont. Bienie van der Wal was er nog niet geweest. Na het bezoek ging ze terug naar een verzorgingshuis in Emmen waar ze zo’n acht weken zal blijven. Daarna gaat ze naar haar woonplaats Delfzijl. Ook broer André is een rasechte Groninger, maar is sinds zijn verhuizing naar Goes in 1975 helemaal ‘verzeeuwst’. “Ik leerde mijn vrouw Sjaan in Delfzijl kennen. Toen zij terug ging naar Zeeland ben ik met haar meegegaan. Vanaf de eerste dag dat ik hier was, had ik een klik. De mensen zijn hier gemoedelijker. Ik heb nooit terug willen gaan, hoewel mijn hele familie in Groningen is blijven wonen. Van mijn dertien broers en zussen heb ik met Bienie altijd de beste band gehad. Wij schelen negen jaar, maar ik heb met haar als enige intens contact gehouden. We kwamen, totdat ze ziek werd, regelmatig bij elkaar op bezoek."
Zo’n zes maanden geleden verhuisde André met zijn vrouw van Goes-Zuid naar het Erasmuspark. “Ik ben nu 65 jaar en we gaan het één en ander mankeren. Hier heb je alles bij de hand." Bienie wilde dolgraag het appartement van haar broer zien en werd door haar arts geattendeerd op de wensambulance. “Het was mijn grootste wens om hun appartement te zien, maar door mijn ziekte liep het anders dan ik wilde. Ik ben ontzettend dankbaar dat het nu toch is gelukt.” Bienie is vorig jaar opnieuw ziek geworden, nadat ze eerder was behandeld voor slokdarmkanker. “Het is nu uitgezaaid”, vertelde André. “Je weet niet hoe het over twee maanden is, dus we zijn heel blij dat ze snel is kunnen komen."
Bienie genoot van het bezoek. Ook voor André en de rest was het een bijzondere middag. Een vriendin was met Bienie meegekomen en naast de vrouw van André waren ook één van zijn zonen, zijn schoon- en kleindochter aanwezig. Er werd veel gelachen. “Dat is zo mooi aan Bienie … Ook al is ze nog zo moe, ze lacht altijd.” Bienie vond het ‘prachtig om te zien hoe ze wonen”’. “Ze hebben een heel mooi uitzicht. Ik woon in Delfzijl ook met veel plezier in een appartementencomplex. Ik ben nu moe, maar voldaan”, zei ze aan het einde van het bezoek. “Op de heenreis zijn we terecht gekomen in het boerenprotest, dus we hebben er heel lang over gedaan. Toch ben ik blij dat ik het heb gedaan, hoewel ik nu naar mijn kamer en rust verlang.”
Voor vrijwilligers Herma de Bruyn, ambulanceverpleegkundige, en Jaap Zijsltra, ambulancechauffeur, was het een lange, maar mooie dag. “We maken lange dagen, maar het is ontzettend dankbaar werk. We doen het heel graag.”[l]