'We willen laten zien dat we aan onze ouderen denken'
COLIJNSPLAAT - Ouderen op Noord-Beveland die zorg krijgen, hebben woensdag een vrolijk bloemetje van de gemeente gehad. Burgemeesters Loes Meeuwisse, wethouders Anja Slenter, kinderburgemeester Mares de Regt en leden van de jongerenraad gingen in alle kernen langs de deuren om de ouderen een hart onder de riem te steken.
DOOR EUGÈNE DE KOK
Wethouder Anja Slenter bezocht onder anderen de bewoners van de aanleunwoningen van Zorgcentrum Cleijenborch in Colijnsplaat. “In het begin van de coronacrisis liep het storm qua acties voor ouderen en mensen in de verzorgingscentra”, zei ze, voordat ze daar het eerste bloemetje uit haar auto pakte. “Nu het wat rustiger is op dat gebied, wilden wij als gemeente Noord-Beveland graag iets doen. Hiermee willen we laten zien dat we aan onze ouderen denken. Het is een lastige tijd voor hen.”
Hoewel niet alle bewoners van de aanleunwoningen van Cleijenborch elke dag zorg nodig hebben, vallen ze wel onder de regels voor de verpleeg- en verzorgingshuizen.
Bezoek
Daardoor mochten ook zij de afgelopen weken geen bezoek ontvangen, hoewel er soms slechts een paar meter zit tussen het (openbare) wandelpad en hun tuintjes. “Het zijn mensen die nog veel zelf kunnen”, legde verpleegkundige Corianne van Leeuwen uit. “Ze maken een wandelingetje, doen zelf hun boodschappen en één bewoner heeft zelfs nog een auto. Ze wonen hier, omdat zorg voor hen dichtbij is, als ze het nodig hebben. Nu hebben ze echter de pech dat zij aan het zorgcentrum vastzitten. In deze tijd wil je niets liever dan je familie dichtbij je hebben. Dat mag niet. Dat gaat ons ook aan het hart.”
Vervelen
De coronacrisis is een hard gelag voor de bewoners, zeiden ze tegen Slenter, die voor iedereen de tijd nam. “Ik ben best eenzaam geweest”, zei één van de vrouwelijke huurders. “Het is niet makkelijk. Ik bel wel met mijn nichtjes, maar je mist ze toch”, vertelde een andere mevrouw. “Jammer genoeg mogen we niet naar buiten, maar we worden hier buitengewoon goed verzorgd”, zei de positief klinkende meneer Minnaard, zittend op het terrasje van zijn woning. “Ze doen er alles aan om ons te verwennen. Ik woon hier nu bijna een jaar en heb me nog geen dag verveeld. Ook nu niet.”[l]
