Kinderen in actie tijdens het kampioenschap apenkooien. FOTO DANIËL WISSEL
Kinderen in actie tijdens het kampioenschap apenkooien. FOTO DANIËL WISSEL Foto: Daniël Wissel

Rennen, klimmen en klauteren tijdens
het Zeeuws kampioenschap Apenkooi

OOSTKAPELLE – Ruim honderd kinderen klauterden, zwaaiden en renden woensdag door sporthal de Halve Maan in Oostkapelle bij het eerste Zeeuws Kampioenschap Apenkooi van SV Serooskerke.

DOOR DANIËL WISSEL

Traditiegetrouw werden de laatste seconden op de klok luidkeels meegeschreeuwd door alle kinderen, alvorens de zoemer een einde maakte aan een rondje apenkooien. Zeven minuten lang vlogen de jongens en meisjes tot twaalf jaar als ‘apen’ over de matten, balken en langs de touwen, alles om uit handen te blijven van de tikkers.

Het kampioenschap werd woensdagochtend in goede banen geleid door vrijwilligers, maar het had niet veel gescheeld of de sporthal was leeg gebleven. Jerina Brasser van SV Serooskerke en organisator van het kampioenschap maakte zich een beetje zorgen. "Vorige week hadden we nog maar drie teams die zich hadden aangemeld. Stoppen we of gaan we toch door? Uiteindelijk zijn we doorgegaan tot de sluitingsdatum, in de laatste dagen stond de teller ineens op veertien teams."

Wens

Waar je woensdagochtend ook keek, overal vlogen kinderen of gebeurde er iets. Het was voor de aanwezige ouders en toeschouwers dan ook lastig om er een touw aan vast te knopen. Voor een eerste keer stemde de opkomst tot tevredenheid bij de organisatie. "In de categorie twaalf tot en met zestien jaar waren er geen aanmeldingen, dus hebben we alleen een ochtendprogramma. Maar honderd deelnemers is voor een eerste keer echt heel mooi."

Bijna alle toestellen uit de gymzaal waren uit de kast gehaald, zodat op twee banen tegelijk gespeeld kon worden. Jerina zag twee jaar geleden op televisie het Nederlands Kampioenschap Apenkooi voorbij komen, was meteen enthousiast en zag haar droom vorige week werkelijkheid worden. "Het Jeugdjournaal maakte toen een reportage over het NK in Oss. Dat vond ik zo leuk om te zien. Wat zou het vet zijn als wij dat hier ook kunnen doen, dacht ik toen. Dat is altijd in mijn achterhoofd blijven zitten."

Vorig jaar werd een eerste editie in het klein gehouden, dit jaar moest het nog groter worden. Toen een nieuw bestuurslid bij de vereniging het idee ook in de praktijk wilde brengen, werd alles in gang gezet. "Oud en jong, iedereen vond apenkooi vroeger geweldig. Het is gewoon het allerleukste spelletje van de gymles." Als het aan Jerina ligt, komt er zeker een vervolg. "We hopen dat het een jaarlijks terugkerend iets wordt, maar dat durven we nog niet te zeggen. Stiekem denken we er wel over na.”[l]