Al vijftig jaar blaast Ab Brouwer de mensen uit bed
VLISSINGEN - Sneeuw, hoosbuien, windvlagen, Ab Brouwer heeft het allemaal te verduren gehad op de zestig meter hoge kerktoren in Kapelle. Hij speelt altijd door. De afgelopen vijftig jaar blies Brouwer hier de reveille op Koningsdag en Koninginnedag en miste geen jaar. “Als je iets aanneemt, moeten mensen op je kunnen bouwen”, vindt de 65-jarige Biezelingenaar.
DOOR BRITTA JANSSEN
Zijn vijftigste oranje reveille maandag was er eentje met een oorkonde en bloemen. En prima weer. “Het zonnetje scheen en de wind kwam uit het zuiden. Dan is de muziek tot in Wemeldinge te horen”, vertelt Brouwer. Bij noordenwind bereikt de trompettist een kleiner publiek, want ten zuiden van Kapelle ligt alleen Eversdijk in de buurt. Wind uit het zuidwesten is ook functioneel, dan maken de inwoners tot in Yerseke de reveille vanuit de Kapelse Hervormde kerk mee. “Ze hebben die torens niet voor niets gebouwd, hè”, lacht Brouwer, “zo draagt de muziek lekker ver. En ik speel op mijn trompet, omdat die de meeste herrie maakt.”
Muziekleraar
Brouwer is een musicus in hart en nieren. Volgend jaar hoopt hij met pensioen te gaan, na een lange carrière als privéleraar en muziekleraar bij onder meer de Zeeuwse Muziekschool in Middelburg en in het voortgezet onderwijs, zoals Scheldemond in Vlissingen en het Buys Ballot College en Sint-Willibrord College in Goes (inmiddels gefuseerd tot Ostrea Lyceum). “Ik heb schoolmuziek en trompet en piano gestudeerd aan het Conservatorium in Amsterdam”, vertelt Brouwer. Na deze studie kwam hij voor de klas en in allerlei muziekgezelschappen terecht. “Als freelancer heb ik onder meer opgetreden met het Koninklijk Concertgebouworkest, Residentie Orkest en Bach Orkest. Voor een musicus zou een week acht dagen moeten hebben.”
Conservatorium
Zonder muziek is er geen leven, stelt Brouwer. Toch waren er wel een paar muziekloze jaren. “Op mijn zevende kreeg ik een cornet van mijn vader en ging op les bij Ons Genoegen in Kapelle.” Dat vond hij leuk, maar vanaf zijn elfde speelde hij enkele jaren niet. Hoe hij de muziek daarna herontdekte, kan Brouwer niet precies verklaren, maar op de havo had hij meer aandacht voor de muziek dan voor school. “Op maandag speelde ik met de brassband, op dinsdag met de bigband, op woensdag in de fanfare en op vrijdag, en soms nog meer dagen, traden we op. Elke dag was ik met muziek bezig.” Een gesprek met zijn trompetleraar Paul C. van Belzen en zijn vrouw maakte alles duidelijk. “Ik wilde de muziek in!” Zijn doel werd studeren aan het conservatorium. En dat lukte.
Honderdtachtig
Op zijn vijftiende blies Brouwer zijn eerste reveille - het militaire signaal met de boodschap ‘Word wakker!’ is internationaal bekend - op Koninginnedag, gevraagd door Ons Genoegen. Sindsdien bedwingt hij ieder jaar in weer en wind de bijna honderdtachtig treden van de kerk aan het Kerkplein in Kapelle om de toren te bereiken. “De laatste jaren is het best mooi weer, maar het kan behoorlijk koud en winderig zijn. Ik heb ook wel eens met onweer gespeeld.” Eng vindt Brouwer dat niet, maar bij kou en sneeuw is het fijn om weer beneden te zijn, geeft hij toe. Toch heeft hij geen editie van de koninklijke feestdag gemist. “Dat zou alleen kunnen gebeuren als ik zo ziek ben dat ik mijn bed niet uit kan. De oude-stijl-musicus vindt het belangrijk dat je op hem kunt bouwen. Ik vind het mooi om met de reveille iets voor de gemeenschap te doen, de mensen uit bed te blazen.”[l]