Een dag vol verrassingen voor echtpaar Cijsouw

6 mei 2020, 11:42

WESTKAPELLE – Woensdag vierde echtpaar Cijsouw in Westkapelle hun briljanten huwelijk. Het was een dag vol verrassingen en attenties die bezorgd werden. Met als hoogtepunt een privédiner, verzorgd door de familie.

DOOR MARIELJA TEN BRUGGENCATE

65 jaar geleden traden Johanna Cijsouw, beter bekend als Wanne, en Joost Cijsouw in het huwelijk. Ze vierden het feest in het koffiehuis, waarvan zij later de uitbaters werden. “Het was een grote partij,” zegt Joost (88). “Er was denk ik tachtig of negentig man.” Ook vandaag de dag zijn veel mensen betrokken bij het Westkappels paar. Meer dan honderdvijftig kaarten vielen op de deurmat en de bloemist van het dorp is meermaals langs geweest om boeketten af te geven. De huiskamer staat gezellig vol met al die bloemen en kaarten. “De visite hebben we buiten ontvangen”, vertelt Wanne (87). “De burgemeester kwam achterom en we hebben in de tuin gepraat. Tien jaar geleden kwam hij ook op visite.”

Onvergetelijk
Dan klinkt voor het huis ineens rumoer. Wanne en Joost zijn stomverbaasd als ze vanuit hun woonkamer naar buiten kijken. Een afvaardiging van de plaatselijke muziekvereniging OKK speelt voor het echtpaar. “We zijn donateur van OKK, maar dit hadden we niet verwacht. Het was echt een feest”, zegt Joost. Dochter Sonja heeft samen met de andere familieleden haar best gedaan om de dag tot een onvergetelijk feest te maken. De taart werd buiten aangesneden en gedeeld met visite die even langs kwamen om te feliciteren. Mensen die verder weg wonen, zoals kennissen van de Turkije-vakanties, hadden een videoboodschap ingesproken. “Het is een angstige tijd waarin we leven”, zegt Wanne.

“Vanwege het coronavirus zitten we veel thuis en gaan niet meer een ommetje maken. Dat er zoveel aanloop was woensdag hadden we niet verwacht. Ik was moe van alle indrukken.”

Scheepstoeter
Later in de middag werden ze nog een keer verrast, nu door een telefoontje. Hun kleinzoon belde vanaf het schip waarop hij kapitein is, met de vraag of ze naar de zeedijk konden komen. Sonja bracht haar ouders met de auto naar de dijk bij vuurtoren Noorderhoofd. Daar voer het schip en toeterde driemaal. Vervolgens nam Sonja haar ouders mee naar haar huis, waar in de lange woonkamer een tafeltje voor twee gedekt was. De dochters van Sonja verzorgden een diner voor hun opa en oma. “Het was een prachtige dag”, zeggen Joost en Wanne en ze pakken de kaarten nog eens op om ze door te kijken.[l]