'We zitten sowieso bijna altijd op elkaars lip'
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergen bekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de stad en met hun stadsgenoten. Deze week: Mirjam van der Hiele.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
“Een grote Poke Bowl met zalm en een halve liter Bisque? Dat gaan we regelen hoor. We zien je straks verschijnen. Bedankt!” De coronacrisis heeft de wereld op z’n kop gezet. Het is voor iedereen een moeilijke periode, ook voor Mirjam van der Hiele, mede-eigenaar van restaurant Het Packhuys in Middelburg. Als ik de keuken van de zaak in dat mooie monumentenpand aan de Kinderdijk betreed is ze net een telefonische bestelling aan het opnemen.
Hoewel het gaat om een kleine bestelling, is ze er blij mee. “Dit is een klant die hier vaker gerechten komt afhalen. Ze is de voormalige juf van mijn zoontje, een vrouw die lokale ondernemers steunt. Dat is het positieve aan deze crisis: er is veel meer saamhorigheid. De mensen zijn begaan met je onderneming en gunnen je iets. Dat is mooi, toch?”
Mooi, maar ook nodig. “We kunnen nog lachen, maar het wordt zo zachtjes wel tijd dat we weer open mogen. We sloten de deuren, net als iedereen, op zondag 15 maart, maar in de week die daar aan voorafging hadden we ook al bijna niks meer te doen. We hebben toen iets van acht gasten gehad.”
Opvolger
Mirjam en haar man Kim zijn sinds de zomer van 2018 eigenaars van Het Packhuys. Ze namen de zaak over van Michel en Angelina Verger, die het restaurant begonnen in 2003, als opvolger van restaurant De Kameel. Nieuwkomers in de horeca zijn de twee echter allerminst. Veel Middelburgers kennen Mirjam en Kim al jaren van de bedrijven waar ze in het verleden voor werkten. Kim werkte onder meer in de keukens van De Werf in Veere en van Desafinado en Peper en Zout in Middelburg, Mirjam was jarenlang een bekend gezicht bij café-restaurant Vriendschap in diezelfde stad. Ze werkten in het verleden regelmatig samen. Dat doen ze nu dus weer, hele dagen. Leidt dat in crisistijd niet regelmatig tot aanvaringen? “Nee joh, we zijn al bijna twintig jaar samen en zitten sowieso bijna altijd op elkaars lip. Het gaat prima.”
De crisis zélf went minder snel. Mirjam en Kim kozen ervoor om de vrijgekomen tijd te benutten voor het opfrissen van het restaurant. “Dat werd sowieso wel eens tijd. We zijn twee jaar geleden midden in het seizoen begonnen en kwam niet meteen toe aan ingrepen in het gedateerde interieur. Nu hebben we daar alle tijd voor.”
Tegelijkertijd vogelden de twee uit hoe ze hun gasten van dienst konden zijn met afhaal- en bezorgmaaltijden, een service die nieuw is voor het restaurant. Het was even puzzelen, maar ze hebben het op de rails. “We bezorgen driegangenmenu’s aan huis: vlees, vis of vegetarisch. Daarnaast kunnen er ook losse gerechten besteld worden, zoals kreeft, soep en zelfgemaakt ijs. Ik moet toegeven dat we het logistieke deel van de bezorgdienst best lastig vinden. We blijven het voorlopig gewoon doen, met alle plezier, maar als het even kan vragen we of onze gasten de bestelling zelf kunnen komen afhalen. Dat werkt een stuk gemakkelijker en meestal blijkt het helemaal geen probleem te zijn. Een groot deel van de gasten woont in de buurt.”
Versoepelen
Over de toekomst maken Mirjam en Kim zich wel zorgen. “Het is een goede zaak dat de regering de maatregelen wil versoepelen, maar eerlijk gezegd kunnen we nog niks met die eerste stap. Te weinig om voldoende omzet te kunnen draaien in ieder geval. We hopen oprecht dat er zeer binnenkort meer ruimte komt, anders wordt het een moeilijk verhaal.”[l]