De cirkel voor Oriana Pattinama is schitterend rond
MIDDELBURG - De kreet ‘Wij zijn de stad’ kent iedereen in Middelburg, maar wie zijn ‘wij’? In de rubriek ‘Zij zijn de stad’ zet Edwin Mijnsbergenbekende en minder bekende Middelburgers in de schijnwerpers. Op zijn geheel eigen wijze beschrijft hij wie zij zijn, wat zij hebben met de staden met hun stadsgenoten. Deze week: Oriana Pattinama.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
Je leest vaak over de besluiteloosheid van twintigers en dertigers en je zou bijna denken dat ze allemaal kampen met keuzestress. Als je een uurtje hebt gepraat met Oriana Pattinama weet je wel beter. Áls je al mag spreken van uitzonderingen, is zij er zeker één. Ze is zelfbewust en begrijpt als geen ander dat je dingen soms moet loslaten, als je vooruit wil, zelfs als het dingen zijn waarvan je ook houdt.Het verklaart waarom ze het ene moment vol vuur uitlegt hoe fijn het is om in een monumentenpand aan de Nieuwe Haven in Middelburg te wonen, om even later op te merken dat het binnenkort in de verkoop gaat. “Als de kinderen straks ietsje ouder zijn hebben ze te weinig ruimte om buiten te spelen. Daarom kiezen we voor een buitenwijk.”
is een kind van Middelburg-Zuid. "Ik groeide op in de Schorerstraat en zat op de Leeuwenburch. Dat ik daar nu directeur ben, vind ik fantastisch. Het is de school waar ik mijn kinderen straks mee naartoe neem. Hoe mooi rond kunnen cirkels zijn?”
Het is inderdaad een prachtig verhaal. In april werd Oriana directeur van de school waar ze ooit zelf leerling was. "Voordat ik bij de Leeuwenburch aan de slag ging werkte ik als docent Nederlands op het Scheldemond College in Vlissingen. Daar had ik het enorm naar mijn zin. Daar ben ik de vrouw geworden die ik nu ben. Maar van wonen in Vlissingen werd ik niet gelukkig. Ik wilde terug naar Middelburg. Daar kwam bij dat ik wilde switchen naar het basisonderwijs. Toen ik de vacature bij de Leeuwenburch zag heb ik geen moment getwijfeld. Dat ik nu misschien de jongste basisschooldirecteur van Zeeland ben is mooi. Kwaliteit is niet aan leeftijd gebonden. Ik vind het geweldig dat een van de leerkrachten waar ik zelf nog les van had hier nog werkt. Zij weet alles. Zelf weet ik ook nog veel. Het is een voordeel dat ik hier als kind zat. De kinderen voelen dat ik iemand van hun ben. Ik was ooit daar waar zij nu zijn. Dat je kinderen op die manier kunt inspireren geeft me ongekend veel energie. Daar doe ik het voor. Natuurlijk gaan we in de basis voor uitmuntend onderwijs. ‘Teach and learn like a champion’, zeggen we, maar we willen ook een veilige haven zijn. We gaan voor kwaliteit en zijn een mooie afspiegeling van de maatschappij."
Tijdens haar opleiding liep Oriana een half jaar stage op Ambon. "Dat vond ik niet altijd even makkelijk. Mijn vader is Moluks en zo voel ik me zelf ook, maar ik miste daar het comfort en de welvaart van hier. Mijn vader wilde dat ik zou doorbijten. Alleen zo leer je het belang van relativering, was zijn redenering. Het is belangrijk om te beseffen dat de dingen die je hebt niet vanzelfsprekend zijn.”
Oriana zet vol in op haar maatschappelijke loopbaan. "Maar mijn kinderen en man gaan voor alles. Zij zijn zó belangrijk voor me. Vergis je niet: ik kan keihard werken maar thuis ben ik een echte huisvrouw. Ik zorg voor alles en iedereen, sta altijd te koken en wassen. Dat is misschien een beetje traditioneel, maar met een beetje hulp en goede afspraken bijten die twee werelden elkaar niet. Noem me maar een huismoeder met ambities. Zolang mijn gezin er niet onder lijdt, ga ik voor mijn dromen."[n]