'Als er iets in de stad is, wil ik erbij zijn'
VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek 'Ik ben Vlissingen' elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
DOOR HELGE PRINSEN
Claudia Braet (58). Single. Kwam in 1982 voor de liefde naar Vlissingen. Oud-medewerker postkantoor. Werkt nu bij de gemeente Vlissingen. Geboren in Sluiskil.
“Mijn opa was Italiaan en kwam in 1930 in Sluiskil werken. Zijn temperament heb ik van hem. Dat anderen zeggen: doe maar even rustig, dat is je Italiaanse bloed.”
“Reizen is mijn passie. Nu had ik eigenlijk in Japan gezeten. In maart was ik nog op La Gomera. De eerste week van de lockdown. Je mocht alleen een boodschap doen.”
“Hier was dat gelukkig anders. Het eerste wat ik deed bij terugkomst, was wandelen over de boulevard en op een bankje naar de zee kijken. Dan voel je pas die vrijheid.”
“Dan denk ik: gôh, we hebben alles. Je kunt alle kanten op. En Walcheren, hoe mooi is dat. Ook nog veel plekjes die ik niet ken. Laatst zelfs in het Nollebos. Moet je nagaan.”
“Als er iets in de stad is, wil ik erbij zijn. In Vlissingen is er normaal gesproken van mei tot oktober elk weekend wat te doen. Dat is leuk natuurlijk. En voor ieder wat wils.”
“Je merkt dat alles vanzelfsprekend was. Werken doe ik nu vanuit huis. Met de collega’s heb ik contact via Skype. Uit eten gaan en een terrasje pikken is straks echt een uitje.”
De miniportretten van Helge Prinsen zijn ook te lezen op haar website helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.[l]