Catrien van de Ven met met links Els Verhage en in het midden zoon Ben.
Catrien van de Ven met met links Els Verhage en in het midden zoon Ben. Foto: Daniël Wissel

Catrien van de Ven kan het zelf nauwelijks geloven

OOST-SOUBURG – Het bereiken van de magische grens van honderd jaar is een bijzondere gebeurtenis. Afgelopen vrijdag kreeg Catrien van de Ven dan ook bezoek van locoburgemeester Els Verhage. De jarige kon het zelf allemaal amper geloven, maar straalde van oor tot oor.

DOOR DANIËL WISSEL


Omringd door familie, ballonnen, slingers en een stukje gebak met haar eigen portret genoot de jarige zichtbaar van alle aandacht die haar vrijdagmiddag ten deel viel in de Zoute Viever. Ze kreeg een bos bloemen en een vermakelijk gesprek op veilige afstand. Zoon Ben was minstens net zo trots als zijn moeder en genoot van het unieke moment.


Boodschap

Zijn moeder kon nauwelijks geloven dat ze de honderd was gepasseerd. "Ben ik vandaag honderd geworden? Dat kan ik mij niet voorstellen, dat geloof je toch niet?"

Toen de boodschap langzaam was ingedaald, vroeg vervangend burgemeester Els Verhage vanzelfsprekend naar haar geheim. Of het is daadwerkelijk zo simpel of het moet geheim blijven, want het antwoord van mevrouw Van de Ven liet eigenlijk niks los. "Dat gaat vanzelf!"

Verhage stak haar bewondering niet onder stoelen of banken. "We vinden het heel bijzonder dat u uw honderdste verjaardag hier in Vlissingen viert. Daar zijn we trots op."


'Daar zou ik nog wel eens naartoe willen'


Het had zomaar anders kunnen zijn, want tussendoor woonde de eeuweling even op Curaçao. Stiekem droomt ze nog weleens van het eiland."Daar zou ik nog wel eens naartoe willen, dat was een mooie tijd."

Een beetje anders dan anders was het verjaardagsfeestje dit keer natuurlijk wel. Iedereen bleef netjes op afstand en handen werden niet gegeven. Ook de locoburgemeester moest eraan wennen. "Ik had u graag een hand gegeven, maar we hebben helaas te maken met dat rare virus."

Het mocht de pret absoluut niet drukken. "Dit vind ik ook wel heel gezellig hoor", vertrouwde Van de Ven de locoburgemeester toe. "Ik vind het een hele eer dat u vanmiddag bent gekomen."[n]