'Het mooiste is toch achter die boef aanrennen'
VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek 'Ik ben Vlissingen' elke week een van haar stadsgenoten. Met haar korte portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
DOOR HELGE PRINSEN
Jeroen Roelse (48). Getrouwd, 1 zoon. Geboren in Vlissingen. Tot voor kort wijkagent. Nu werkzaam op het bureau. “Vanwege een kwaal ben ik er een halfjaar uitgeweest.”
“Ik ben in de Bonedijkestraat geboren. Mijn hele jeugd speelde zich in die omgeving af. Mijn beste tijd was de periode dat ik in het Middengebied werkte. Kende elk hoekje en gaatje."
“Wat ik daar als jonge agent allemaal heb meegemaakt... Er gebeurde altijd wel wat. Een betere leerschool kun je niet hebben. Er werd gesnoven, gespoten, gestoken en geschoten.”
“Het gaat me aan het hart als ze slecht over Vlissingen praten. Of als er weer een winkel moet sluiten of iets wegbezuinigd wordt. Dat raakt me. Vlissingen is een stad die nooit af is.”
“Vlissingen is het eindpunt. Havenstad. Opvang voor dak- thuislozen. Emergis. Dat betekent veel werk voor ons. Maar meestal voel ik me een hulpverlener in plaats van een agent.”
“Zoals het er nu voorstaat blijft het bureau gelukkig in zijn huidige vorm bestaan en de politie zal op straat blijven werken. Alhoewel de capaciteit tegenwoordig wel een probleem is.”
“Voorheen bestond 75% van het korps uit Vlissingers. Nu is dat nog maar hoogstens 25%. Het mooiste van het politiewerk? Ja, dat is voor mij toch op straat achter die boef aan rennen.”
De miniportretten van Helge Prinsen zijn ook te lezen op haar website helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.[n]