Ina Brand, Marianne Verijzer, Geerard Labeur en Peter de Rijke (vlnr) op de plek waar straks hun kinderen wonen.
Ina Brand, Marianne Verijzer, Geerard Labeur en Peter de Rijke (vlnr) op de plek waar straks hun kinderen wonen. Foto: Britta Janssen

Wonen ‘net as tuus', maar dan een beetje aangepast

OOST-SOUBURG - Na jaren van voorbereiding is een hoogtepunt voor het ouderinitiatief van Stichting Gewoon Wonen in Oost-Souburg in zicht. Deze zomer hopen de ouders van Maggy, Rand, Sara, Timmy, Wilbert, Pascal, Bram en Thijs hun kinderen te kunnen bezoeken in hun nieuwe huis. Hiervoor realiseert de stichting, samen met Sjaloom Zorg, gemeente Vlissingen en woningcorporatie Zeeuwland, een woonvorm aan de Molenweg. "De opening zal enorme impact hebben op onze levens”, verwoordt Thijs' moeder Marianne Verijzer het gevoel van de ouders en kinderen.

DOOR BRITTA JANSSEN

Sara, Thijs, Timmy, Rand, Wilbert, Bram, Maggy en Pascal zijn allemaal rond de dertig jaar. Ze hebben een verstandelijke beperking, waardoor ze niet zelfstandig kunnen wonen. In hun zoektocht naar het beste voor hun kind vonden de zestien ouders elkaar in het doel om een kleine woonvorm te realiseren. Met medewerking van de gemeente Vlissingen vonden ze een mooie locatie middenin een dorp. Hier realiseert Zeeuwland nieuwbouw met acht appartementen, een gezamenlijke huiskamer, keuken en badruimte waar ze ook kunnen ontspannen en een tuin. "Met acht bewoners kunnen we van het persoonsgebonden budget voor het hele jaar 24-uurszorg inkopen”, legt Geerard Labeur, vader van Wilbert, uit. Via hun stichting hebben de ouders veel invloed op het project. "We kozen voor de zorg en begeleiding bewust voor Sjaloom Zorg. Samen werven wij een deskundig team van medewerkers die met hart en ziel onze kinderen gaat verzorgen.”
Om tot dit punt te komen vonden de ouders wel obstakels op hun weg. Bijvoorbeeld bij het aanvragen van subsidies stuitten ze op onbegrip en bureaucratie, vertelt Labeur. "Soms is het in plaats van de belangen van onze kinderen behartigen, hun belangen bevechten. Dat is frustrerend.” Gelukkig staan de ouders door hun gezamenlijke doel niet alleen. "Bij een dip spuien we bij elkaar en laad je weer op om door te gaan”, zegt Saras vader Peter de Rijke.
Met bijdragen uit fondsen en de hulp van sponsoren gaat de woonvoorziening er nu echt komen. "Onze kinderen wonen nu nog bij ons, dus het heeft voor ons allemaal enorme impact als ze verhuizen”, voorziet Verijzer. "Wilbert kletst de hele dag de oren van je hoofd, maar dat ga ik toch missen”, lacht Labeur.

Opvolging
De ouders willen de omgeving betrekken bij het nieuwe thuis van hun kinderen. "Voor leuke extraatjes in hun leven, zoals activiteiten, hopen we dat vrijwilligers zich aanmelden. Hiervoor zoeken we ook sponsors voor een bus.” Ook het onderwijs, zoals HZ University of Applied Sciences, willen de ouders erbij betrekken. Ze vinden het belangrijk een draaiboek te maken, zodat andere ouders voor eenzelfde voorziening niet opnieuw het wiel hoeven uit te vinden. "Samen met onder andere de HZ maken we een blauwdruk van ons project, ook om het in de toekomst te kunnen overdragen aan onze opvolgers”, legt Labeur uit. "Want als het wooncomplex staat, is onze opvolging regelen een van de volgende doelen.”
De ouders hebben er alle vertrouwen in dat hun kinderen straks in goede handen zijn aan de Molenweg, vertelt Brams moeder Ina Brand. "Het wordt net as tuus, maar dan een beetje aangepast.”[n]