Op de laatste avond zat de Sint-Jozefkerk tjokvol. FOTO JOSÉ VAN DER WEGEN
Op de laatste avond zat de Sint-Jozefkerk tjokvol. FOTO JOSÉ VAN DER WEGEN Foto: José van der Wegen

'Dit was het dan, een tijdperk is voorbij'

WOENSDRECHT – Kerstavond stond in Woensdrecht in het teken van het afscheid van de Sint-Jozefkerk. Het godshuis zat nog één keer tjokvol met mensen, die getuige waren van een speciale kerstavond.

DOOR JOSÉ VAN DER WEGEN

Na 26 oktober vorig jaar vonden er al geen erediensten meer plaats in de Sint-Jozefkerk in Woensdrecht. Marianne van der Pol kreeg als één van de lectrices in de kerk echter de vraag van Harmonie Aurora of de harmonie op kerstavond nog één keer in de kerk van Woensdrecht mocht spelen, zoals dat ieder jaar het geval was. Marianne van der Pol en Marinell Bruys, één van de andere lectrices, bedachten toen dat ook anderen wellicht nog een keer naar de kerk wilden komen.

Een heus kerstconcert was snel een feit. Harmonie Aurora en popkoor Dazzl stonden samen op het podium. Zij lieten traditionele kerstnummers, maar ook kerstliedjes horen. De muziek werd gecombineerd met een kerstvertelling door Louis Minnebach en twee mooie gedichten. Twee leerlingen van basisschool De Poorte, Mats Goossens en Lex de Noier, speelden op trompet en altsaxofoon mee met Aurora en Carina Titulaer bracht als soliste bij Dazzl mensen in vervoering met het nummer ‘I dreamed a dream’. Na afloop was er nog een bijeenkomst bij de levende kerststal in het dorp.

Veel mensen uit de gemeente Woensdrecht kwamen naar de Dorpsstraat. Er moesten zelfs stoelen worden bijgeplaatst om iedereen een plekje te geven en zelfs toen moesten er nog mensen staan. Het was daarmee een waardig afscheid van een gebouw waarin vele Woensdrechtenaren lief en leed mochten meemaken. “Eeuwig zonde”, vonden twee echtparen op de voorste zijbanken. “We zijn hier nu vooral voor het koor, maar we kwamen hier sowieso regelmatig. Het is echt jammer dat de kerk de deuren moet sluiten, al is het ook te begrijpen. Het is bijzonder dat het vol zit, terwijl het teruglopende aantal kerkgangers een reden is om de kerk te sluiten.”

Marianne van der Pol sprak na afloop een dankwoord uit aan iedereen die had bijgedragen aan de avond. “Dit was het dan, een tijdperk is voorbij. Wat weg is, is weg, en komt nooit meer terug.” Op eerste kerstdag werd de sleutel van het gebouw ingeleverd, in afwachting van een nieuwe bestemming.[l]