'Het Mondiaal Centrum Breda is een rijkdom voor de stad, op basis van gelijkwaardigheid'
BREDA - Deze rubriek heet eigenlijk 'Held van de Maand'. Maar deze maand zullen we die naam niet gebruiken, op dringend verzoek van Marian en Dick de Lange. Zij vinden zichzelf helemaal geen helden, je doet gewoon wat je kan voor een ander, dat ben je aan jezelf verplicht. Het begrip solidariteit is leidend in hun leven.
DOOR JOYCE VAN ZIJL
Rond het begin van 2014 ontmoette Dick de Lange Jan Hopman. Dick was net gestopt met een aantal bestuursfuncties en wilde het rustiger aan gaan doen, maar toen hij de plannen van Jan hoorde werd hij enthousiast. Want door het stoppen van Vluchtweg in de Hoge Vucht moest er een nieuwe plek voor vluchtelingen komen.
Klooster
“Jan en ik wisten dat in de Roland Holststraat een klooster min of meer leegstond en dus hebben we belet gevraagd bij Broeder Bram van de Broeders van Huybergen. Hij vond onze plannen helemaal aansluiten bij de idealen van deze orde en zo was het appeltje eitje en hadden we een gebouw! Dat werd het begin van het Mondiaal Centrum Breda. Maar het pand was leeg, er was geen inventaris."
'In een paar maanden tijd gebeurde er bijzondere dingen'
"In een paar maanden tijd gebeurden er een aantal bijzondere dingen. Zo mochten we de inventaris ophalen van een bejaardenhuis voor nonnen dat ging sluiten en kregen we geld van een stichting die stopte. Ik noem dat de ‘ goddelijke heilseconomie’, waarmee ik bedoel dat geld vanzelf volgt als je op een onbaatzuchtige manier iets wilt realiseren dat de gemeenschap ten goede komt.”
Vrijplaats
“De combinatie van het enthousiasme van Jan en mijn organisatievermogen was ideaal. We zijn 5 jaar geleden gewoon begonnen, met o.a. een Inloop voor al degenen die behoefte hadden aan ontmoeting. De gemeente ondersteunde ons nog niet, maar gedoogde de hulp aan ongedocumenteerden. Marianne, mijn echtgenote, had ervaring met de organisatie van Taal aan Huis in Breda Noord. Daar leerde zij Sazan Melko kennen, een Koerdische vluchteling die hier maatschappelijk werk studeerde. Samen zetten zij het Maatjesproject op, waarbij een vluchteling en een Nederlander aan elkaar gekoppeld worden om integratie te bevorderen. Vanuit dit Maatjesproject volgden initiatieven als een kookclub, fiets- en conversatielessen. Ook de Naald- en Draadgroep voor vrouwen ontstond. Vijf jaar later is er enorm veel bereikt en is de erkenning door de Gemeente Breda voor onze opvang van ongedocumenteerden inmiddels ook gekomen. “
Tegenslag
In september 2016 werd Dick ernstig ziek, noodgedwongen moest hij zijn activiteiten afbouwen. Marianne is dat inmiddels ook aan het doen. Mede door hun grote netwerk groeide het MCB en wordt er steeds meer georganiseerd .Voor hen overstijgt solidariteit alles, zo hebben zij hele mooie dingen voor de samenleving tot bloei laten komen. Over hun rol hierin staat meer in het interview met Dick en Marianne op de website www.heldenvanbreda.nl.[l]
5 jaar Mondiaal
Centrum Breda
Half april bestaat het MCB vijf jaar. Naast de meer ‘open’ activiteiten op de begane grond worden op de bovenste verdiepingen ongedocumenteerden opgevangen in het kader van bed, bad, brood. Het MCB voegt daar nog de B van begeleiding aan toe en vindt het van groot belang dat ongedocumenteerden een veilige rustplek krijgen, opdat ze niet iedere dag op straat hoeven te overleven. Dan krijgen ze tijd om hun situatie te overdenken en weer nieuwe invulling aan hun leven te geven.
Deze opvang is erkend en wordt ondersteund door de gemeente Breda. Daarnaast wordt samengewerkt met stichting Vluchtelingenwerk en het Steunpunt Ongedocumenteerden Breda.
Vanwege de coronacrisis is het feestelijke programma rond dit lustrum komen te vervallen. Het MCB hoopt later dit jaar alsnog het 1e lustrum te vieren.
Het gesprek met Dick en Marianne vond zo’n twee weken geleden plaats. Inmiddels is er veel veranderd. Zij voelen zich nu wat ongemakkelijk met deze publiciteit, omdat zij zich beslist geen helden voelen. In hun woorden: “Vele, heel veel anderen zijn zeker momenteel veel grotere helden, wij hebben allen maar gedaan wat op onze weg kwam en wat toen van belang was."