Bullefeesten op de KMA
BREDA - Lieten de jonge cadetten, die speelbal waren van de leiding, zich alles maar aanleunen? Neen ! Ze ramden ze van tijd tot tijd op het kasteel alles in elkaar. Wat overbleef op hun kamers was niet veel. In het beddegoed ging de fik erin. Ook de eetzaal moest het ontgelden. Borden, schotels en kopjes sneuvelden. Ik diende vier jaar bij de Commando’s in Roosendaal als korpsadministrateur. Ook daar gold tucht en discipline. Maar…hij was anders.
DOOR RINIE MAAS
Dat we op de KMA een kanon wegsleepten en de cadetten bij de tranenpoort er het Commando embleem af schroefde stemde tot wederzijdse trots.
Elkaar in het holst van de nacht de loef afsteken werd in alle lagen lachend bekeken.
Ik vroeg me in die zin af die cadetten hun knevelarij zich altijd maar zonder meer lieten aanleunen?
Om te ontploffen! En… dan stuit ik, omdat het kasteel met de KMA hoe dan ook een pareltje van onze stad is, tot mijn genoegen op de “Bullefeesten” – geboren in een arbeidersbuurt zijn de bullen niet te verwaarlozen - gedocumenteerd door onze ex-KMA bibliothecaris H.J. Wolf.
Willekeur
“Bij het toedienen van de straffen was er sprake van willekeur die weerstanden opwekte”.
Hij vervolgt met een voorbeeld van niet op heterdaad betrappen en het in de kraag grijpen van de kamer oudste en zo lang achter slot en grendel houden tot de schuldige, die niet meer kon aanzien dat een ander voor hem moest boeten, zich aangaf.
“Dit veroorzaakte spanningen en een enkele maal vond er zelfs iets plaats waardoor een lang bedwongen verontwaardiging leidde tot een uitbarsting. Dit gebeurde ook als cadetten van mening waren “dat zij over een probleem absoluut geen gehoor kregen bij hun commandanten”.
Die uitbarstingen, een verzet soms van een heel studiejaar, noemde men “Bullefeesten”.
Ruzie kortom met hun inziens ‘bullen van venten’. In het midden van de 19e eeuw vonden ze plaats, 5 à 6 keer per jaar. Wat hield zo’n bullefeest in?
Rumoer, kabaal, protest. De lampen werden gedoofd, de deuren werden gebarricadeerd en er werd verschrikkelijk veel rumoer gemaakt.
Het kwam voor dat banken, glazen en ramen werden stukgeslagen.
Gedegradeerd
“Het is het voorgekomen dat een “bijzonder lamlendig” onderofficier op een bank werd vastgebonden. Het heeft maar weinig gescheeld of hij was uit een der venster der eerste verdieping van het kasteel op de binnenplaats gekieperd”…
Nog een voorbeeld van collectieve verontwaardiging.
“In 1855 waren er ongeregeldheden die hun oorzaak vonden in een ruzie tussen een paar sergeanten, die bij de KMA waren gedetacheerd, en twee cadetten-korporaal die ten gevolge van die onenigheid werden gedegradeerd”.
Verwijdering
Hun onkrijgstuchtelijk optreden moesten ze bekopen met verwijdering van de KMA.
“Op deze nietsontziende wijze wist de leiding van de KMA het rechtsgevoel van de cadet te schokken”, noteert de bibliothecaris. Bij de commando’s werd een vergrijp bestraft met zoveel tijd ‘achter de wacht’. Opgesloten dus! De bullefeesten waren kennelijk ruiger. Bij dozijnen werden ze opgesloten in de “Muizentoren”.
Geen enkele kans om er tussenuit te piepen![n]