Hoe is het met…..de veelzijdige Eddy Janssen?
STAMPERSGAT - In een nieuwe serie artikelen gaan we nog eens langs bij mensen die een droom hadden, altijd actief in de samenleving stonden, een passie volgden of om een andere reden aandacht hebben gekregen in de Halderbergse Bode. In deel twee Eddy Janssen (70): de onderwijs- en verenigingsman met de zó karakteristieke baard, die vijf jaar terug met pensioen gegaan is.
DOOR JOHAN WAGENMAKERS
Na 44 jaar in het onderwijs te hebben gezeten, onder andere als directeur van OBS de Linde in Oud Gastel en de laatste drie jaar bij de Stichting Openbaar Basisonderwijs West-Brabant, is Eddy Janssen vijf jaar terug afgezwaaid. "Daarna heb ik eigenlijk niet meer aan onderwijs gedacht," vertelt hij. "Hoewel ik altijd fluitend naar school ging, zó leuk vond ik het, heb ik altijd gezegd dat als ik stop ik het onderwijs dan ook achter me laat en andere dingen ga doen. De laatste jaren gingen 'de grote' dingen toch al aan mij voorbij."
President
En andere dingen deed en doet Eddy toch wel in zijn leven. Naast onderwijs speelt sport, schrijven en muziek een grote rol in zijn bezigheden. "Ik ben 60 jaar lid van De Schutters en heb daar vele functies bekleed. Zo ben ik onder meer voorzitter geweest, ben erelid en heb nu zelfs de 'verzonnen titel' van president," lacht hij. "Door het bestuur word ik nog steeds overal bij betrokken." Van het volleyballen heeft Eddy na zijn pensionering afscheid genomen. "Mijn jongere ploeggenoten stopten. Dat was voor mij reden om ook te stoppen." Het volleybalshirt werd ingeruild voor een tennisshirt. "Maar ook de tennisclub heeft het, net als vele andere verenigingen in Stampersgat, moeilijk qua ledenaantal." De teloorgang van het dorp gaat Eddy aan het hart. "De afgelopen jaren heb ik bij drie verschillende burgemeesters, drie keer dezelfde speech gedaan. Nu ben ik dat beu. De afgelopen dertig jaar is hier, ondanks diverse toezeggingen, geen huis gebouwd! Dat loop je nooit meer in."
Boeken
Schrijven is een andere passie van hem. Zo heeft hij jarenlang verhaaltjes geschreven in het dorpsblad De Willebrorder en zijn deze columns later in boekvorm uitgebracht. Zijn eerste boek gaat echter over zijn in 1999 op negentienjarige leeftijd zo onverwachts overleden zoon Remy. "Dat was en is zo'n groot verlies. Ik kwam haast een jaar lang nergens meer. In dat boek 'Alles is Remy' kon ik alles van me afschrijven." Later zijn er nog meer boeken door hem geschreven. Zo is hij auteur van een jubileumboek over zijn voetbalclub De Schutters, heeft hij het voetballeven van Henk Vos beschreven en gaat zijn meest recente boek uit 2017 over 105 jaar RBC. "Ik heb weer wat ideetjes over een paar boeken, maar dat komt vanzelf wel."
Schilderen
Na in zijn jeugdjaren veel te hebben geschilderd heeft Eddy dit na veertig jaar weer opgepakt. "Boven heb ik mijn eigen atelier en kan ik gaan zitten wanneer ik wil. Daar schilder ik familie- of natuurfoto's, al of niet in opdracht, na. Daar reken ik overigens nauwelijks iets voor, alleen de kosten voor het materiaal." Zijn andere grote hobby muziek, waarbij hij een voorkeur heeft voor de wat harde, ruigere muziek zoals Guns N' Roses en Metallica, heeft Eddy zelfs gecombineerd met het schilderwerk. Zo hangen er prachtige, levensgrote en levensechte zwart/wit schilderijen in de woonkamer van onder meer Axl Rose en Mick Jagger. "Les hierin heb ik eigenlijk nooit gehad. Ik schilder nauwkeurig na en dat gaat mij blijkbaar goed af," zegt hij bescheiden.
Groot geluk
Met zijn vrouw Jeanny wandelt en fiets hij veel. Ook concerten en festivals staan al jarenlang steevast in de agenda om te bezoeken. "De radio staat bij mij standaard op Classic Rock. En dan zeg ik vaak tegen mezelf: oh ja, die band heb ik live zien spelen en die band." De verhuizing van zoon Jordy van Breda naar Roosendaal was aanleiding om een jaar lang vrijwel dagelijks naar Roosendaal te rijden om allerlei klusjes te doen. "Sinds zes maanden is onze grootste trots toch wel onze kleinzoon Vic Remy. Hoewel we hem nu vanwege corona minder zien is dat één groot geluk." Eddy is en blijft toch bovenal een verenigings- en gezelschapsmens. "Zolang het kan blijf je me zien met carnaval, bij Blommenkinders of de Draai van de Kaai, om eens wat te noemen. Ik heb verder geen grote wensen meer. Dat het zo doorgaat is mij het wel waard."[l]
