Voorzitter Luus en chauffeur Zedekiah slippend op de 'waterwegen'. FOTO THEO VAN DEN BERGH
Voorzitter Luus en chauffeur Zedekiah slippend op de 'waterwegen'. FOTO THEO VAN DEN BERGH Foto: Theo van den Bergh

Onvoorstelbaar veel water in Kenia

ETTEN-LEUR - Luus Heeren-van Nispen is momenteel in Kenia voor haar laatste werkbezoek aan de weduwen van het Kenya Project. Op 15 maart neemt ze afscheid als voorzitter, maar blijft gelukkig wel vrijwilliger bij het project. Deze reis, samen met haar man Jan en penningmeester Theo van den Bergh en zijn vrouw Corry, is dus voor haar bijzonder en ook emotioneel. Zoals altijd alles op eigen kosten.

In elk dorp vertelt Luus dat dit de laatste keer is dat ze hier als voorzitter komt. Dit laat de weduwen niet onberoerd.

Ze smeken haar te blijven komen, al is het maar om in contact te blijven. Luus zegt dit niet toe, de toekomst zal het leren.

Het valt van beide kanten ook niet mee als je al bijna 25 jaar bij het Kenya Project betrokken bent en alle weduwen je goed kennen.

Nat

Daarnaast is deze reis ook heel bijzonder omdat het gigantisch nat is in Kenia. Normaal is het in januari gortdroog en snikheet en snakken de mensen naar regen die meestal eind februari komt.

In plaats van het gebruikelijke beeld dat de natuur geel en verdord is, zie je nu veel groen. Ook het vee ziet er beter uit. Regen valt hier echter niet in beetjes, maar met geweldige hoeveelheden.

Omdat het water hier niet gereguleerd wordt, zijn er overal overstromingen en staan veel stukken land blank. Ook hebben verschillende weduwen hun hut al moeten verlaten en hopen ze maar dat deze niet wegspoelt.

Voor ons bezoek betekent dit ook dat we, ondanks de fourwheeldrive die we hebben, vele plaatsen niet kunnen bereiken. Soms moeten we er echter door en dan slippen we alle kanten op. Regelmatig gaan we door plassen waarbij het water tot tegen de laadvloer komt.

Extreme weersverschillen

Het blijft toch lastig om hier een goed bestaan op te bouwen met zulke extreme weersverschillen. Enkele maanden geleden was het zo droog en warm dat er nauwelijks iets groeide en nu is het veel te nat. De kleiachtige grond is nu echter goed bewerkbaar en dat gebeurt dan ook op vele plaatsen. Er kan dan snel gezaaid en geplant worden zodra het iets droger wordt. Met een beetje geluk kunnen ze dan in mei oogsten.

Theo van den Bergh, penningmeester [l]