De Etten-Leurse prijswinnaars Dennis en Mariska, oprichters van het Veteranen Search Team. FOTO LEN POPPELAARS
De Etten-Leurse prijswinnaars Dennis en Mariska, oprichters van het Veteranen Search Team. FOTO LEN POPPELAARS Foto: Len Poppelaars

Witte Anjerprijs voor Veteranen Search Team

ETTEN-LEUR – Vorige week wonnen Dennis en Mariska van der Kraats, oprichters van het Veteranen Search Team (VST), de Witte Anjer Prijs 2020. Deze prijs delen ze volgens eigen zeggen met alle 1600 vrijwilligers. Deze oud militairen en veteranen spannen zich in tijdens zoekacties van vermisten. Vandaag ligt het tastbare bewijs van deze waardering -een kunstwerk- op de salontafel van ‘hun eigen Etten-Leurse thuisfront’. Morgen gaat deze weer mee naar het thuishonk van de veteranen in Huis ter Heide. Waar kameraadschap, verleden en sociaal maatschappelijke betrokkenheid de basis zijn van de onderlinge verbinding.

DOOR LEN POPPELAARS



In de drie jaar van het bestaan, is het Veteranen Search Team (VST) inmiddels ruim 60 keer ingezet bij een vermissing. Altijd op initiatief en verzoek van de politie. “Als deze bellen is dit niet voor niks, dan is het urgent”, legt Dennis uit. Een sms-alert wordt verzonden naar alle vrijwilligers, deze komen op een afgesproken tijd en locatie samen.

“Met als doel ‘iemand thuisbrengen’. Dat geeft de familie rust. En de wetenschap dat er zoveel mensen naar jouw dierbare zoeken, daar zijn mensen dankbaar voor. Eigenlijk is alles wat je vindt waardevol. Als het VST een gebied heeft doorzocht, is er zekerheid dat er (n)iets te vinden is”, aldus Dennis. Het meest trots? Wanneer een uur of anderhalf na het sms alert, de bereidheid om er te zijn inzichtelijk wordt.


'Alles wat je vindt is waardevol'



Kleine missie

Iedere zoektocht is als het ware een kleine missie. Een gezamenlijk doel op basis van kameraadschap -net als vroeger- is voor veel oud militairen en veteranen waardevol. Hiermee snijdt het mes aan twee kanten. De zoektocht naar vermisten. Brengt in deze vorm van samenwerken en kameraadschap de betrokken vrijwilligers positiviteit. Het onder elkaar zijn met maten, verhoogt je persoonlijke gevoel van veiligheid. Dat is voor allen prettig en voor degene met bijvoorbeeld PTTS (posttraumatische stressstoornis) voelt dat extra goed.

Gewonnen
De eerste reactie na het horen dat ze hadden gewonnen? Een boks! En ze laten zien hoeveel er in dit gebaar van ‘vuisten tegen elkaar stoten’ zit. Zonder woorden genoeg hebben aan een gebaar, verraad het vermogen tot elkaar aanvoelen. Als echtpaar zijn ze de oprichters van dit burgerinitiatief. Na de inzet tijdens de zoektocht naar Anne Faber in 2017, kwam vanuit de politie het signaal ‘Prettig met deze groep te werken’. De Utrechtse raakte vermist tijdens een fietstochtje naar Soest. Uiteindelijk bleek te zijn vermoord. Inmiddels drie jaar verder beschikken ze over eigen materiaal, dat wekelijks en na elke inzet samen wordt onderhouden. Van drones, materiaal voor onder water tot boten.


Dennis en Mariska
"Ik ben nu Dennis 2.0”, is de omschrijving als ik hem vraag of hij dezelfde Dennis als een paar jaar geleden is. Met een aantal uitzendingen naar oorlogsgebieden weet hij uit eigen ervaring wat dit met iemand doet. Wanneer "laten we met zijn allen thuiskomen” het doel wordt, doet dit iets met jou en je thuisfront. De overgang van militair naar burger is groot. Je komt uit een wereld van samen, in een samenleving waar meer vanuit het individu wordt geleefd. "Ik kom zelf uit een militairnest”, aldus Mariska op mijn vraag waar haar passie en betrokkenheid uit voortkomt. Met een vader en echtgenoot als militair, praat ze als medeoprichtster daadkrachtig met trots over het VST.


Kameraadschap
De vrijwilligers hebben veel gemeenschappelijk. Ondanks dat ze vaak uit verschillende disciplines komen, hebben ze ooit een hele bewuste keuze gemaakt ‘iets bij te willen dragen'. Dit is reeds gestart bij hun opleiding. Ieder neemt zijn eigen kennis en ervaring mee. En zijn vandaag de dag trots iets te doen voor de maatschappij. Betrokkenheid vertaalt zich ook in klinisch handelen. Er is bewust geen contact met de familie van vermisten, de lijnen zijn helder.


'Lijnen zijn helder, geen contact met familie vermiste'


De opzet van het plan van aanpak wordt opgesteld door het VST en bij de uitvoering neemt ieder zijn vermogen tot ‘anders waarnemen mee'. Met een gevormd karakter en instelling. Voortkomend uit hun opleiding en ervaring van weleer. Met structuur, discipline en focus. Telefoon aan? Nee! Focus zorgt ervoor dat je geen centimeter mist als je samen door een gebied loopt. Het vieren met 1600 personen? Daar wordt in deze bijzonder tijd nog over nagedacht.[n]