Compact boek over Etten contra Leur
ETTEN-LEUR - Van oudsher is de relatie tussen Etten en Leur altijd moeizaam geweest. Beide kernen waren op verschillende vlakken van elkaar afhankelijk. ‘Weliswaar één gemeente maar er leek weinig gemeenschappelijks te zijn’ lezen we in het boekje Etten contra Leur van de hand van Jan Hendrickx.
DOOR KRIJN TEN HOVE
In 1979 zijn er in weekblad De Gazet enkele korte verhalen over de relatie tussen beide kernen gepubliceerd. Jan Hendrickx, bekend van meerdere uitgaven over de Leurse geschiedenis, was het tijd om een boekje uit te geven waarin de oorzaken van de moeizame relatie bondig uit de doeken wordt gedaan. Veel oorspronkelijke inwoners van Etten-Leur kennen nog wel de historische do's en dont's: als Ettenaar voetbalde je niet bij Unitas, als Leurenaar kreeg je geen verkering met iemand uit Etten en vierde je carnaval in de eigen kern. Waar die onderlinge rivaliteit zijn oorsprong vindt is voor veel mensen onbekend. "Iedere inwoner van Etten-Leur heeft daar zijn eigen verhaal bij”, aldus Jan Hendrickx. De 80-jarige Hendrickx is betrokken bij om en nabij 20 uitgaven over de geschiedenis van Etten-Leur. Sinds begin november is daar het Boekje Etten contra Leur bijgekomen. "In het verleden zijn er meerdere publicaties geweest over Etten-Leur, wat ik probeer te doen in mijn publicaties is de geschiedenis beknopt en handzaam weer te geven voor een breder publiek.” Zijn boekjes zijn niet alleen compact maar daarmee ook betaalbaar. "De oorsprong van de rivaliteit is al zeker 50 jaar oud en zit in het feit dat de twee kernen verschillende achtergronden hebben”, aldus Hendrickx. "Etten was een agrarische kern met veel buitengebied terwijl Leur vroeger een handelskern was met de haven en lichte industrie. Maar Leur had Etten weer nodig omdat de enige ontsluiting van Leur over land via Etten liep. Daaraan gekoppeld zat in Etten het gemeentehuis en werd in Etten alles beslist. Er was veel wantrouwen in de Leur richting Etten.” Maar ook de inborst van de inwoners was van oorsprong anders geeft Hendrickx aan. "De Leurenaren waren wat bourgondischer, gemoedelijker en gemakkelijker, waren ondernemers en arbeiders. Terwijl de Ettenaren agrariërs waren, netter, degelijker, meer aanwezig waren. Hoewel veel mensen nog wel iets weten van de rivaliteit tussen beide kernen is die in de loop der jaren wel verminderd aldus Hendrickx. "Maar van veel dingen zijn er nog altijd twee: twee verschillende namen voor de Carnaval, nog altijd rivaliteit tussen Internos en Unitas. Maar nadat de kernen tegen elkaar aangroeiden en de ontsluitingen van de Leur beter werden is het afgezwakt. Daarbij zijn Leurenaren over het algemeen gemoedelijker.” Het boekje is verkrijgbaar bij het informatiecentrum aan de Markt.[n]
