Toch nog bijzonder afscheid voor juf Monique van Carillon
ETTEN-LEUR – Na veertig jaar onderwijs, maakt Monique van Steen (63) de keuze om met pensioen te gaan. “Met kleuters is elke dag anders”. Veel kleuters in Breda en Etten-Leur hebben mogen ervaren dat haar hart bij hen lag. Ze mochten knippen, plakken, spelen en ontdekken. Met haar favoriete insteek “het kind op de eerste plaats en doelen hierop afstemmen”, kijkt ze terug op een mooie tijd in het onderwijs.
DOOR LEN POPPELAARS
De laatste dagen van de onderwijs carrière van juf Monique op basisschool 't Carillon waren bijzonder. Het geplande afscheid verliep door de lockdown anders. Afscheid nemen deed haar toch meer dan ze had verwacht. Samen met haar DUO-collega heeft ze in een lege school de berging nog opgeruimd. Koffie op gepaste afstand en dat was het. Althans dat dacht juf Monique. Inventieve collega's verraste haar thuis in Breda, met een letterboodschap vanuit een sliert langsrijdende auto's. En natuurlijk een bos bloemen. Het onderwijs zelf vindt ze volgens eigen zeggen superleuk. "Nu ben ik nog gezond. Weggaan als je het nog leuk vindt is belangrijk. Het digitaliseren en de veranderingen binnen het onderwijs, speelden een rol”, onderbouwt ze haar keuze. Met vier kinderen en vijf kleinkinderen, blijven kinderen zeker een rol in haar leven spelen. Oppassen, logeren of een paar dagen naar haar nazaten in Groningen omdat het kan, zijn haar goede vooruitzichten.
Veertig jaar onderwijs
Vierenveertig jaar geleden begon ze, 19 jaar en net klaar met de KLOS (Kleuter Leidster Opleiding School), met een eigen klasje op kleuterschool de Kolibrie in Breda. "Mijn eerste groep, ik ken ze allemaal nog bij naam”. In 1980 wordt ze hoofdleidster op kleuterschool Brakkenhof in Etten-Leur. Na de samenvoeging van kleuterschool en basisschool in 1986 stond ze voor de klas op de Hasselbraam, de extra opleiding om bevoegd aan de slag te gaan rondde ze hiervoor af. Op haar laatste school 't Carillon begon ze in 2014. Op het afronden van de tweejarige opleiding voor Daltononderwijs, kijkt ze met trots terug. Twintig jaar onderwijs, vier jaar thuis fulltime moeder en weer twintig jaar in het onderwijs.
Hart bij kleuters
Als één van de laatste echte kleuterleidsters, ligt haar hart zonder twijfel bij kleuters. Monique vindt het belangrijk dat ze gewoon kind mogen zijn: "Plakken, spelen, knippen, nog niet teveel leerstof voor groep 3. Natuurlijk wel als het kind er aan toe is. Ieder kind is uniek”. Het liefste kreeg ze haar leerlingen ‘blanco' binnen. Ontdekken: "Wat heeft dit kind nodig. Maatwerk bij kleuters is belangrijk, alle kinderen zijn verschillend”. Wat raakt Monique in kleuters? "Geraakt worden door het spontane, niet geremd zijn, blijdschap en verdriet durven te tonen. Met kleuters is elke dag anders”.
Een mooie terugblik op haar verbinding met kleuters. Haar tip aan studenten aan de PABO, sluit aan bij haar goede zorgen voor de kleinsten binnen het onderwijs. "Kijk goed naar het kind, ieder kind is anders. De een heeft vooral behoefte aan een arm om zich heen, de ander aan experimenteren met materialen. Dit kijken leer je door ervaring, durf hulp te vragen als jonge leerkracht”. En nu is het tijd voor hobby's: wandelen, fietsen, lezen en haar vriendinnen.[n]
