'Gentlemenkoersen' effenden weg voor eigen wielerbond
ZUNDERT - Rein Lambregts eet, drinkt en ademt de wielersport. En dat niet alleen. Zijn passie voor het wielrennen vindt namelijk ook nog eens zijn weg in het schrijven van wielerboeken. Het 50-jarig bestaan van de Brabantse Wieler Federatie (BWF) is voor Lambregts reden om opnieuw een boekwerk af te leveren: '50 jaar BWF - Brabantse Wieler Federatie 1970-2020'.
DOOR ADDO SPRANGERS
Zijn voorlaatste wapenfeit betrof het zo'n twee jaar geleden uitgebrachte boek 'De gouden jaren vijftig van de West-Brabantse wielersport', waarmee hij wederom een belangrijke bijdrage leverde aan het vastleggen van de West-Brabantse wielerhistorie. Dat hij er toen voor koos om juist die periode te belichten, was niet geheel toevallig. De kiem voor zijn passie werd immers gelegd in de jaren '50, toen hij als kind in de ban van het wielrennen raakte, in de eerste plaats door de verrichtingen van zijn idool Piet Hanegraaf.
Publicaties
In 2012 publiceerde hij een boek met de titel 'Rendez vous - nog eens 30 wielerverhalen', een logisch vervolg op zijn in 1985 uitgegeven boekwerkje 'Half Koers - 30 wielerverhalen'. Daarnaast was Lambregts verantwoordelijk voor de totstandkoming van het BWF-jubileumboek '1970-1995, 25 jaar Brabantse Wieler Federatie' en - samen met Hans Kuijper - de in respectievelijk 2007 en 2020 verschenen naslagwerken 'West-Brabantse Tourrenners - verhalen en prestaties van 41 wielrenners 1936-2001' en 'West-Brabantse Wielerkampioenen'.
Passie
De wielersport is, zo moge inmiddels duidelijk zijn, Lambregts' grootste passie. Zelf was hij als renner actief in de jaren '60 van de vorige eeuw, al behoorde hij destijds naar eigen zeggen tot de categorie 'matig'. Vanaf midden jaren '70 richtte Lambregts zijn pijlen op het bestuurswerk binnen de wielersport - zo was hij twintig jaar lang voorzitter van de Brabantse Wieler Federatie (BWF) - en fungeerde hij als speaker bij vele tientallen wielerwedstrijden in West-Brabant. Alles bij elkaar zorgde het ervoor dat het huidige bestuur van de BWF als welhaast vanzelfsprekend terechtkwam bij Rein Lambregts om de geschiedenis van de wielerorganisatie (verder) vast te leggen. Het resultaat is het boek '50 jaar BWF - Brabantse Wieler Federatie 1970-2020'. Rein Lambregts schetst hierin op geheel eigen wijze de historie van de BWF, doorspekt met persoonlijke ervaringen en bevindingen. Aan bod komen verschillende hoogte- en dieptepunten. Daarnaast wordt duidelijk hoe de wielersport en de BWF zelf zich de voorbije vijftig jaar (verder) hebben ontwikkeld.
Populair
Het levert interessante verhalen op. Zo wordt duidelijk dat de oprichting van de BWF eerst en vooral te maken heeft met de lakse manier waarop de Koninklijke Nederlandsche Wielren Unie (KNWU) in de jaren '60 van de vorige eeuw omgaat met de opkomst van het fenomeen 'vrijetijds' wielrenners. In de jaren '50 wordt de wielersport in West-Brabant enorm populair door de internationale successen van vooral Wout Wagtmans en Win van Est. Die populariteit neemt in de jaren '60 alleen maar toe: door de welvaartsstijging doet de televisie haar intrede en kunnen internationale wielerwedstrijden 'live' in de huiskamer worden gevolgd. Wielerliefhebbers worden daarbij op hun wenken bediend en zien onder meer hoe Jan Janssen in 1964 wereldkampioen wordt bij de profs op de weg én hoe hij de Tour de France in 1968 wint.
Voedingsbodem
Voor velen reden om zelf ook een racefiets aan te schaffen, hetgeen dankzij de toegenomen welvaart vaak geen financiële belemmering meer vormt. Het rijden van wedstrijden blijkt een stuk moeilijker. Beginnende renners kunnen alleen maar een KNWU-licentie krijgen voor een niveau dat veelal te hoog ligt. Voor veteranen, renners ouder dan 35 jaar, worden door de KNWU maar nauwelijks wedstrijden georganiseerd. De voedingsbodem voor het ontstaan van 'wilde' bonden is gelegd. Een met veel succes georganiseerde 'gentlemenkoers' tijdens de Profronde van Made in 1968 is voor wielerverenigingen voor 'recreanten' (in Oudenbosch, Halsteren, Breda, Tilburg, Rijen, Dongen, Roosendaal en Made) reden om in 1969 samen 'gentlemenkoersen' voor niet-KNWU-renners te houden. Niet veel later, op 20 januari 1970, is de oprichting van de BWF een feit.
Wielergemeente
Samen met Hans Kuiper haalt Lambregts in zijn nieuwe boek ook de nodige herinneringen op via interviews met (voormalige) renners die - door de jaren heen - stuk voor stuk 'iets' hebben betekend voor de BWF: Ad de Bruin, Toon Schrauwen, Hubert van Hoydonck, Rien de Jong, Rinie van Zundert, Menno Grootjans, Peter Voesenek, Johan Pemen, Tom Nelen en René Haast. Zo vertelt Rinie de Jong, in het dagelijks leven werkzaam als huismeester bij verzorgingshuis Heidestede in Sint Willebrord, hoe hij zich heeft ingezet om de gemeente Rucphen als wielergemeente beter op de kaart te zetten. Met het groene licht van burgemeester Van der Meer Mohr en wethouder De Bruijn startte hij in 2013 met de organisatie van BWF-koersen in Sint Willebrord en Sprundel, later gevolgd door een koers in Schijf en een zomercompetitie in Rucphen. Resultaat is dat er in bijna elk kerkdorp van de gemeente Rucphen weer wordt gekoerst. Menno Grootjans, beroepshalve actief als redacteur van het maandblad Fiets, heeft weer oog voor andere zaken. Zo laat hij zijn licht schijnen op de noodzaak voor de BWF om aan te haken bij de nieuwste ontwikkelingen, zoals het gebruik van apps en het inzetten van drones voor het maken van filmopnames boven het peloton.
Anekdotes
'Last but not least' heeft Rein Lambregts in zijn boek nog plaats ingeruimd voor smeuïge anekdotes rond een aantal 'opmerkelijke' BWF-renners. Eén ervan, een inmiddels overleden beruchte Bredanaar uit het criminele circuit, weet als bescheiden renner zelden of nooit een wedstrijd uit te rijden, laat staan te winnen. Bij de clubkampioenschappen van zijn vereniging Avanti in 1974 ziet hij echter zijn kans schoon. Om zijn blazoen wat op te poetsen, gaat hij 'in de slag' met al zijn 26 concurrenten die hij per persoon een beloning van honderd gulden in het vooruitzicht stelt als hij het kampioenschap mag winnen. Een win-winsituatie, vindt iedereen, op één dissident na. Diens demarrages worden door de andere renners echter vakkundig gepareerd, zodat de 'eerlijke' renner na een keer of vijf in de berm te zijn gereden uiteindelijk maar besluit om af te stappen. De andere 25 renners kunnen zich er niet druk over maken: stuk voor stuk krijgen zij keurig een enveloppe met daarin honderd gulden uitgereikt.[l]
Bestellen
'50 jaar BWF - Brabantse Wieler Federatie 1970-2020', door Rein Lambregts, ISBN-nummer 978-90-830253-2-2. Het boek is verkrijgbaar bij verschillende winkels in de regio en is eveneens online te bestellen. Surf voor meer informatie naar www.brabantsewielerfederatie.nl/jubileum-2020/jubileumboek/.
