Ria breit elke dag
van vroeg tot laat
RIJSBERGEN - Je moet er maar zin in hebben: dagenlang breien. Voor Ria Mathijssen-Frijters is het echter haar grote passie. Alles draait om breien en nog eens breien.
DOOR CHARLES LUIJTEN
Je kunt er niet op bezoek komen of ze zit met een paar breinaalden tussen haar vingers op het kamerbankstel. We hebben het over de 86-jarige Ria, dochter van Pit Frijters die er in de Beemdstraat een boerderij op na hield en wiens koeien onder andere op een perceel in de Lokker graasden.
Melkkannen
Twee keer per dag reed Ria Frijters er met twee melkkannen op de transportfiets met dikke banden naartoe. “Ik was zeventien jaar oud, op één na de jongste van het gezin. Vader en moeder meegerekend waren we met z’n twaalven,” vertelt de nog altijd zeer vitale en zich gezond voelende senior. Ze trouwde met Frans Mathijssen. Amor sloeg toe op de Missie Fancy-Fair die destijds nog jaarlijks plaatsvond in de plaatselijke kleuterschool.
Bang
In de vijftiger jaren trouwden boerendochters en boerenzonen meestal over en weer. Dat geldt ook voor Frans Mathijssen en Ria Frijters die samen het boerenleven zochten waar Ria eigenlijk geen fluit om gaf. ”Nee, niks voor mij. Maar wat moest je anders? En dan te bedenken dat ik helemaal niet van koeien houd, ik ben er zelfs bang van,” zegt Ria Mathijssen, terwijl ze onder het breien een steek laat vallen om die vervolgens weer op te halen.
Dat breien is de reden van het bezoek van de schrijver van dit artikel. Ria Mathijssen-Frijters staat er namelijk als het ware mee op en gaat er mee naar bed.
Goed doel
“Ik zou niet weten wat ik de hele dag anders moet doen,” legt ze uit. “Lezen en televisie kijken liggen me niet. Verder valt er weinig meer te beleven. Je kunt hier een kanon afschieten.”
Als zij ’s morgens om half zeven opstaat, zijn de breinaalden bij wijze van spreken nog warm van de avond ervoor.
Vlug met manlief Frans samen de krant doornemen, een boterham eten en hup, daar gaat ie weer: breien en nog eens breien.
Meer dan tien uur op een dag. Waar ze blijft met al haar breiwerken? Die zijn bestemd voor het goede doel.
“Mensen die niets hebben blij maken,” zo omschrijft Ria Mathijssen-Frijters haar persoonlijke missie. Een pater ontfermt zich periodiek over de breiwerken en haalt deze bij haar op.
Wol
We zijn ook nieuwsgierig naar het aantal wollen truien en dassen dat Ria in elkaar heeft gestoken.
Dat heeft ze bijgehouden. Het zijn er - sinds 2009 - totaal ruim 1.300.
Als het om breien gaat, heeft manlief Frans ook nog wel een anekdote. “Kort voor ons trouwen breide ze voor mij twee truien, die pasten toen geen van beide,” vertelt hij.
Wat dat betreft zijn de breivaardigheden van zijn vrouw er wel op vooruitgegaan, wil hij maar zeggen.
Slotvraag aan Ria is waar ze toch al die wol vandaan haalt. “De wol krijg ik van familie, vrienden en kennissen. Als iemand mij vraagt waarmee hij of zij mij blij kan maken, dan is mijn antwoord steevast: wol.”[n]