Bij een uitvaart in coronatijd wordt gekeken naar wat er wel kan
STEENBERGEN - Veel sectoren moeten zorgen voor aanpassingen in deze coronatijd. De uitvaartsector vormt hier geen uitzondering op. De impact is groot voor families met maatregelen die uitvaartverzorgers moeten hanteren. Rouwen en afscheid nemen krijgt hierbij een nieuwe aanpassing en beleving. Uitvaartzorg Nuiten Groffen uit Steenbergen deelt haar ervaringen in de huidige uitvaarttijd.
DOOR CLAUDIA KOOLE
“Ik vind het een heel heftige periode”, vertelt Anita Nuiten van Uitvaartzorg Nuiten Groffen in Steenbergen. “De ene maatregel volgde op de andere. Ik werd eigenlijk een brenger van slecht nieuws. Het was best vreemd dat we geen handen meer mochten schudden. Vooral bij een overlijden merk je dat iemand de hand schudden en even op de schouder kloppen zoveel kan doen bij verdriet. We zijn zo gewend om te troosten en dat mag dan niet meer fysiek. En dat was nog maar het begin!”
Valreep
Collectief en persoonlijk afscheid nemen werd abrupt anders. Toen Anita Nuiten kort na het horecaverbod een kerkelijke uitvaart moest begeleiden, moest ze de familie meedelen dat een condoleance in een horecagelegenheid niet meer mocht. “Dan moet je op de valreep de familie gaan vertellen dat zoiets niet kan doorgaan. Dat zijn geen fijne boodschappen die je moet brengen.” Ook de verkleining van groepen bij een uitvaart was geen fijne boodschap om te brengen, hoewel gezondheid op alle vlakken voorrang kreeg en begrepen werd.
Besmetting
“Zeker in de begintijd was het voor nabestaanden hard te verteren. Het was nieuw en zij moesten een keuze maken wie wel en wie niet op de uitvaart mochten komen. Na een poosje wist men wel van de ‘30 personen regel’, maar dan nog bleef het lastig. Om dan nog niet te spreken van de situatie dat de overledene besmet was of besmet werd bevonden met het coronavirus of nabestaanden met een mogelijke besmetting. Dan mogen nabestaanden niet bij de uitvaart aanwezig zijn. Dat is heel triest.”
Afspraken
Een moeilijke ontwikkeling was het bespreken van de uitvaart met familie en nabestaanden. Anita Nuiten: “Uitvaarten moesten telefonisch of online geregeld worden. Ook wanneer er geen sprake was van een - verdenking op - coronabesmetting. Dat past echt niet bij mijn manier van werken en dat heb ik dus ook niet gedaan. Ik ben altijd bij families langs gegaan en heb met hen goede afspraken gemaakt over afstand houden. Dat is altijd goed gegaan. Uiteraard moesten we bij besmette nabestaanden wel telefonisch de uitvaart regelen. We hebben ook een verantwoordelijkheid om het virus niet over te brengen op anderen. Een overleden persoon is zo goed als niet besmettelijk. Toch hebben we bij een uitvaart met coronabesmetting voor de zekerheid alle voorzichtigheid in acht genomen zoals beschermende kleding en mondkapjes bij het overbrengen en de laatste verzorging.”
Zorgvuldigheid
Om een uitvaart zo persoonlijk en gemoedelijk mogelijk te laten verlopen, werd gekeken naar wat er wel kon. “Op de dag van de uitvaart, een stille crematie, zijn we door de straat van mevrouw gereden en hebben daar een tijdje voor haar huis stil gestaan. Haar man, kinderen en kleinkinderen konden bij de rouwauto staan en moesten zo afscheid nemen. Ook de buren stonden allemaal buiten om mevrouw uit te zwaaien. We hebben het op film vastgelegd, net als het vertrek bij de familiekamer en de aankomst bij het crematorium. Dit hebben we gecombineerd met foto’s van de opbaring en de bloemen. Zo heeft de familie toch iets tastbaars om later op terug te kijken. Je wilt iets doen voor de familie zodat zij ook weer verder kunnen. Het maakt niet uit of ik voor 30 of voor 300 genodigden een afscheidsdienst begeleid. Dat doe ik met dezelfde aandacht en zorgvuldigheid.”[l]
