Pastoraal Woord
De wonderbaarlijke broodvermenigvuldiging (Matteüs 14,13-21)
Het verhaal van de vijf broden en twee vissen is een bekende tekst uit de Bijbel. Als je de ogen sluit en naar het verhaal luistert dan zie je het voor je ogen gebeuren. Jezus die naar een eenzame plaats vaart om alleen te zijn, de menigte die achter Hem aankomt, het brood en de vissen waarover Jezus zijn zegen uitspreekt en alle mensen die te eten krijgen. In de verhalen die we in de voorbije weken gelezen hebben, laat Jezus zien wat het leven waardevol maakt. Jezus geneest, vergeeft, gaat met mensen aan tafel die door anderen aan de zijkant worden geschoven. De menslievende, warme aanwezigheid van God waarover Hij telkens opnieuw en onvermoeibaar spreekt is tastbaar in de wijze waarop Hij leeft. Zowel zijn woorden als zijn daden laten zien waar het in het leven werkelijk om draait. Denken en doen horen bij Matteüs onlosmakelijk bij elkaar.
Jezus kan dat uiteraard alleen maar volhouden, omdat Hij een sterk innerlijk leven heeft. In de tekst zoekt Hij een rustige plaats om te bidden. Wie zelf een druk leven heeft of veel aan zijn hoofd heeft, kan dat goed begrijpen. We hebben allemaal momenten nodig waar we de drukte van alledag achter ons kunnen laten. Ook in deze tijd. Of misschien wel juist in deze tijd! De vakantie is zodoende bij uitstek een periode waar we tot onszelf kunnen komen en meer tijd met elkaar door kunnen brengen. Het valt alleen nu niet mee. Maar ondanks alle problemen waar we tegen aan lopen en de oplossingen die we moeten zoeken, hoop ik dat het velen in deze tijd van het jaar lukt om weer nieuwe energie op te doen en gezond te blijven. Amen.
Lenie Robijn, pastoraal werkster Sint Annaparochie en Sint Christoffelparochie.[n]