Pastoraal woord door Lenie Robijn
STEENBERGEN - Aan het einde van het kerkelijk jaar zijn de Bijbelverhalen in de kerk somber van toon. Wie deze lezingen met een vlugge blik doorleest, zou inderdaad tot de conclusie kunnen komen: ‘Ja, ze passen wel in deze tijd’.
Of zoals iemand deze week verzuchtte: ‘Er gebeurt ook zoveel. En het gewone leven met alle hoogtepunten en dieptepunten gaat ook onverminderd door.’ Het leven is inderdaad op dit moment niet gemakkelijk.
Teken van hoop dat het licht wordt na een donkere periode
De vanzelfsprekendheid waarmee we ons leven konden leven heeft een andere invulling gekregen. Is er dan echt geen sprankje hoop? ‘Ja’, zegt Jezus, ‘misschien dat alles niet meer zal zijn, zoals het ooit is geweest. Maar mijn woorden, mijn leven is het licht waarop je mag hopen. Die hoop kun je ook zien aan de knoppen van de vijgenboom als die weer zacht worden.’ Na alle grote gebeurtenissen is daar opeens het beeld van een eenvoudige, aardse vijgenboom. In mijn tuin staat ook een vijgenboom. De laatste blaadjes zijn deze week op de aarde neergedwarreld. Maar wie goed kijkt ziet ook de knoppen die geduldig wachten, totdat het weer tijd wordt om open te gaan. Als een teken van hoop dat het na een donkere periode uiteindelijk weer licht wordt en nieuw.
Lenie Robijn
Pastoraal werkster Sint Annaparochie en Sint Christoffelparochie[n]