In memoriam: Juf Aad Tetteroo
KLUNDERT - Aad was sinds 1 mei 1977 lid het Rooie Paerd, Ze was achter de kassa begonnen en daar de dubbeltjes en kwartjes van de kinderen in ontvangst genomen om voor de zwemlessen te betalen. Toen de contributie om een andere wijze werd geïnd, was Aad in het bestuur werkzaam als penningmeester, maar ook aan het bad om te helpen.
Ze is op latere leeftijd nog begonnen aan de opleiding tot Zwemleidster A en B van de KNZB en deze haalde zij glansrijk, met betere resultaten dan een aantal jongere medestudenten. Ze was daar ook goed in, zeer goed zelfs, het zwemlesgeven aan “haar kinderen” was haar op het lijf geschreven.
Ze betrok alles wat zij deed op haarzelf als de kinderen de gegeven zwemopdracht niet goed uitvoerde liep ze wel eens te mopperen op de kant en dan zei ze ik heb het weer niet goed uitgelegd, ze bakken er niets van”, “Ik zal het nog eens, op een andere manier, uitleggen”. En dat deed ze dan ook, soms meerdere keren. Dat resulteerde er vaak in dat de examencommissie, die de examens kwam afnemen haar een compliment gaven, voor de goede technische uitvoering van “haar kinderen” van de opdrachten op het examen. Dan na afloop van het examen liep ze met een grote grijns en zichtbaar voldaan “Ik heb het toch blijkbaar op een goede manier uitgelegd.” En zo was het ook. Ze was een geweldige zweminstructrice. Ze heeft deze vrijwillige bezigheid tot op hoge leeftijd volgehouden en ze was er ook altijd. “Dat moet” zei ze dan, “ik kan mijn kinderen toch niet aan een ander overlaten….”.
Aad gaf ook zwemles aan de ouderen van de vereniging en toen dat niet meer ging bleef ze nog vele jaren zelf zwemmen in de ouderen groep, ook daarin was ze altijd aanwezig en een goede bekende.
Eenvoud, doorzettingsvermogen en liefde voor
de medemens
Naast haar jarenlange werkzaamheden in het zwembad was zij actief als penningmeester, later als bestuurslid en na de reorganisatie als voorzitster van de afdeling Reddingsbrigade van het bestuur van het Rooie Paerd. Ook in het bestuur was haar stem, niet vaak te horen maar als zij haar lied horen was hij luid en duidelijk, menig voorstel werd door haar met verve verdedigd of juist tegen gehouden, als dat niet in het belang van de leden was.
Naast het vrijwillige werk voor het Rooie Paerd was ze ook vrijwilliger bij de voetbal vereniging van haar man en de jongens. Vele jaren heeft ze daar de voetbalshirts gewassen.
Toen haar de ridderorde werd verleend zei ze alleen maar “Dat had toch niet nodig geweest…” maar juist dat was wel nodig, voor vele onder ons. Zij was een toonbeeld van eenvoud en verrichtte vele vrijwillige werkzaamheden vanuit haar hart, vanuit haar eenvoud, doorzettingsvermogen en liefde voor de medemens. Ik ken geen ander die deze onderscheiding zo verdiende als Aad.
Wij hadden haar een langer leven gegund, helaas werd zij op eerste paasdag, zondag 4 april 2021 om 21:30 uur uit ons midden genomen. Dat Aad de rust mag vinden die zij verdiende. Wij missen vanaf nu een ridderlijke schoonheid en innerlijk prachtig mooie vrouw. En we zullen haar missen!
Oud voorzitter, Hans Hardy en bestuur 't Rooie Paerd.[n]