Curiosawinkel Zevenbergen sluit na 42 jaar deuren
ZEVENBERGEN - In 1979 begon Tineke Zegelaar in Zevenbergen haar winkel in curiosa, antiquiteiten, postzegels en munten. Tineke: “Het was booming business. Het is eigenlijk als hobby begonnen en uit de hand gelopen. Het was in die tijd een echte hype om overal te snuffelen naar leuke oude spullen. Munten en postzegels zijn mijn man’s ding. Kees heeft daar verstand van. Hij had een baan bij Shell Chemie en kon mij mooi meehelpen in zijn vrije tijd om met kasten te zeulen en die te restaureren”.
DOOR TOM RIETVELD
“Om aan spullen te komen moet je echt gaan speuren op veilingen en markten. Veel hebben we ook op de kop kunnen tikken bij de Venduhuizen in Den Haag, waar inboedels geveild worden. Deze mooie bank - met een bijzondere bekleding en mooi mahonie hout met C-voluten houtbewerkingen - is een pronkstuk. Het is fijn als je de echte verzamelaars in je winkel krijgt, die mooie dingen waarderen en van wie je ook weer veel kennis kan opsteken”.
Achteraf spijt
“Ik heb zoveel unieke stukjes gehad, dat ik het echt jammer vond ze kwijt te raken. Soms heb je achteraf spijt van dingen, die je verkocht heb. Zo verkocht ik een wiegje op wielen van ijzer, dat ingeklapt kan worden, met een hemeltje en mooi sierijzerwerk. Ik wist nog aan wie ik het verkocht had en wilde het terugkopen. ‘Nee, dat doe ik nooit meer weg’ was het antwoord. Nou dan heeft het ook een mooi plekje”.
'Nee, dat doe ik nooit meer weg'
Kralen en sieraden
“Op elke buitenlandse reis brachten we een halve of hele koffer inlandse kralen en sieraden en prullaria mee terug. Allemaal handwerk. Uit Zuid-China deze stenen kralen. Op een van de laatste reizen naar Iran deze mooie Agaat steen meegebracht. In Noordoost-India heb je de zeven staten , ook wel de ‘Seven Sisters’ genoemd. We heb drie staten bezocht en ook daar mooie sieraden ingekocht. In Cuba hebben ze veel zaden, die ze beschilderen met vrolijke kleuren. En deze schoenen met krulpunt van de Maharadja uit India”.
De waarde inzien
“Soms hebben mensen geen idee van historische waarde. Ik had een paar hele mooie antieke statenbijbels. Een mevrouwtje vond het wel wat. Ze zei: ‘Zo’n groot dik boek, dat zou ik ook nog wel eens willen hebben’. Nul komma nul idee van een prijs”. “Onlangs verkochten we een grote mooie kast uit onze huiskamer aan een meneer in Den Haag en ik zei hem: ‘Ik hoop dat je deze kast net zo gaat koesteren zoals wij ooit gedaan hebben’. Nou komt er net een pakje van de post met een fles wijn erin. Met een bedankkaart. Dat is toch lief op het eind van je carrière.
Adieu
“Met spijt hebben we het prachtig pand verkocht. Altijd met plezier gewoond. Op 26 april is de sleuteloverdracht aan de nieuwe bewoners. Vrijdag daarvoor halen we alles leeg. Ik heb hier altijd heel veel leuke mensen ontmoet en dat ga ik zeker missen”.[n]
