Jos Schalk wil graag een leefbaar dorp
MOERDIJK - Dit jaar kregen achttien mensen uit de gemeente Moerdijk tijdens de jaarlijkse lintjesregen een koninklijke onderscheiding van koning Willem-Alexander. De Moerdijkse Bode ging op zoek naar de verhalen achter de gedecoreerden. Deze week is dat Jos Schalk (60) uit Moerdijk.
DOOR MARJANNE DIJKSTRA
Schalk was thuis toen hij zijn koninklijke onderscheiding kreeg, maar dacht eigenlijk dat alleen zijn vriend Jan Eestermans een lintje zou krijgen. "Ik had het lintje voor Jan aangevraagd. Hij heeft ook zoveel betekend voor de voetbalvereniging, de carnavalsvereniging en het dorp. Nu hij door omstandigheden is verhuisd, was het hét moment om het lintje aan te vragen. Jan kwam dus naar mij toe, omdat hij wist dat ik een onderscheiding zou krijgen. Opeens zag ik de assistent van de burgemeester met twee koffertjes en twee bossen bloemen aan komen lopen en toen begon me wat te dagen. 'Dit is niet alleen voor Jan', dacht ik. Achteraf had ik het 's morgens vroeg al kunnen weten toen mijn vrouw vroeg of ik niet iets anders aantrok. Zo'n lintje is natuurlijk supermooi. Daar doe je al dit werk niet voor, maar het is een mooie waardering."
Leefbaarheid
Schalk vertelt hoe hij houdt van het dorp. "Ik ben geboren in Prinsenbeek, maar heb hier vanaf dat ik één was gewoond. Ik vind de leefbaarheid van dit dorp gewoon heel belangrijk. Ik wil graag voor mezelf en anderen een mooie leefomgeving. In het begin deed ik veel voor voetbalvereniging TPO, zo was ik onder andere jeugdtrainer, interim-voorzitter en scheidsrechter. Later verschoven mijn vrijwillige activiteiten en deed ik meer bij de carnavalsvereniging. Zo zat ik bijvoorbeeld dertien jaar in de Raad van Elf. In 2015 raakte ik betrokken bij de Dorpstafel. Zo rond 2015 kwam Moerdijk als dorp steeds weer negatief in het nieuws. Dat was een rottijd zowel privé als tijdens mijn werk bij de gemeente. Je merkte ook een tweedeling in het dorp. Sommige mensen wilden het dorp opheffen, weer anderen wilden ervoor strijden. Zelf dacht ik dat ik overal had kunnen leven, al ben ik echt een dorpsmens. Je mist pas wat je hebt als je het niet meer hebt, maar ik dacht toen dat we het dorp misschien bij Zevenbergschen Hoek hadden moeten plakken. Anderzijds snapte ik ook goed de mensen die ervoor streden om het dorp als kern te behouden. Uiteindelijk hebben we onze identiteit als dorp niet verloren en is er veel positiefs gebeurd. Denk aan de nieuwe Ankerkuil, het Dorpshart, de Appelzak. Het zijn allemaal dingen die het dorp mooier maken."
Verwelkomen
Vrijwilligerswerk is niet vanzelfsprekend, maar zo bijzonder vindt Schalk zijn werkzaamheden ook weer niet. "Elk dorp heeft zijn Jan de Kapper, Meindert Bijleveld of Jos Schalk en steeds staan er weer nieuwe mensen op. Ik vind het leefbaarheidsgevoel in het dorp gewoon heel belangrijk. Maar de jeugd heeft de toekomst. We doen ook ons best om nieuwe mensen te verwelkomen, om hen zo meer bij het dorp te betrekken. Maar voor jeugd is het belangrijk dat er een school is en een winkeltje. Als je jonge mensen wilt trekken, zijn dat gewoon voorwaarden. Ik vond het trouwens ook heel mooi dat ik de onderscheiding kreeg van Jac Klijs, vlak voor zijn vertrek. Hij heeft ontzettend veel betekend voor het dorp en het weer op de kaart gezet." [n]